تاثير 8 هفته تمرين درماني بر ميزان درد، ناتواني و استقامت عضلات تاكننده و راست ‌كننده تنه در زنان مبتلا به كمردرد ايديوپاتيك مزمن

The effect of exercise therapy on pain, disability and endurance of trunk flexor-extensor muscles in women with chronic idiopathic low back pain

زمينه: تمرين از مهم ترين درمان هاي توصيه‌شده به مبتلايان كمردرد مزمن است. هدف از تحقيق حاضر، بررسي 8 هفته تمرين درماني بر ميزان درد، ناتواني و استقامت عضلات تنه در زنان مبتلا به كمردرد ايديوپاتيك مزمن بود. روش ها: تحقيق حاضر كارآزمايي باليني بود كه نمونه آماري آن را 12 نفر از بيماران مبتلا به كمردرد مزمن مراجعه كننده به كلينيك هاي شهر اراك تشكيل دادند. قبل از شروع درمان، بايد كاهش استقامت عضلات تنه بيماران به اثبات مي رسيد، به همين جهت نتايج حاصله از داده هاي آن ها با اطلاعات 18 نفر زن سالم مقايسه شد. ابزار تحقيق شامل پرسش نامه هاي درد كيوبك و ناتواني اوسوستري، تست سورنسون و دراز و نشست بود. برنامه تمرين درماني طي 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه حدود 45 دقيقه در 3 ست با 12-8 تكرار اجرا شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تي استفاده شد. يافته ها: قبل از درمان، بيماران از استقامت پايين تري در عضلات تاكننده و راست كننده تنه نسبت به افراد سالم برخوردار بودند (05/0p < ). بعد از درمان، ميزان استقامت اين عضلات در آن ها بهبود معناداري يافت (05/0P < ). ميزان درد در بيماران، بعد از درمان (7/5±8/12) نسبت به قبل از درمان (4/16±8/44) كاهش معناداري يافت (000/0P < ). همچنين كاهش معناداري در ميزان ناتواني بيماران بعد از درمان (6/9±0/21) نسبت به قبل از درمان (7/9±6/50) مشاهده شد (001/0P < ). نتيجه گيري: بيماران مبتلا به كمردرد اديوپاتيك مزمن نسبت به افراد سالم از استقامت عضلاني پايين تري برخوردارند. از طريق تمرين درماني مي توان استقامت عضلات تنه اين بيماران را افزايش داد و ميزان درد كمر و ناتواني عملكردي آن ها را به‌طور معناداري بهبود بخشيد.