بررسي ارتباط شيوه تربيتي والدين با ميزان استقلال دانش آموزان نوجوان مدارس شهر تبريز

Relationship between Parenting Style and Autonomy among Adolescents Studying In Tabriz High Schools

زمينه و هدف: شيوه تربيتي والدين پيامدهاي مهمي را براي رشد و نمو رواني- اجتماعي نوجوانان، ارتباطات خانوادگي آن ها، موفقيت‌هاي تحصيلي، توانايي هاي تصميم گيري و كسب اعتماد به نفس به دنبال دارد. نتايج مطالعات درباره ارتباط شيوه تربيتي والدين با استقلال نوجوانان متفاوت بوده و بحث انگيز مي باشد. پژوهش حاضر به منظور تعيين ارتباط شيوه تربيتي والدين با استقلال دانش آموزان نوجوان مدارس شهر تبريز انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي تعداد 360 نفر دانش آموز نوجوان از مدارس دولتي شهر تبريز به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها را پرسشنامه هاي تعيين شيوه تربيتي والدين، استقلال عاطفي و استقلال رفتاري تشكيل داده است. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: بر اساس يافته ها 7/39 درصد از دانش آموزان نوجوان شيوه تربيتي والدين را اقتدارمنش گزارش كرده بودند. همچنين ارتباط آماري معني داري بين شيوه تربيتي والدين با استقلال عاطفي (05/0 < ‍P) و استقلال رفتاري دانش‌آموزان (05/0 < ‍P) وجود داشت. نتيجه گيري: با توجه به اين كه اكثريت نوجوانان شيوه تربيتي اقتدارمنش را گزارش كرده بودند و اين شيوه ارتباط معني داري با ساير متغيرها داشت، لذا آموزش والدين درباره پيامدهاي شيوه تربيتي آن ها براي فرزندان و خصوصيات دوره نوجواني موجب دستيابي صحيح نوجوانان به استقلال مي شود. اين آموزش مي تواند توسط پرستاران بهداشت روان در مدارس براي والدين صورت گيرد.

Background and Aim: Parenting style has a range of different outcomes for adolescents, their family relationships, achieving to autonomy, confidence and decision-making capacities. The results of studies about relationship between parenting style and autonomy in adolescents are different and controversial. The aim of the study was to examine the relationship between parenting style and authonomy among adolescents studying in Tabriz high schools. Material and Method: This was a cross sectional study with multistage cluster sampling of 360 adolescents studying in Tabriz high schools. Questionnaires used in this study were parenting style inventory II, Emotional Autonomy Scale (EAS) and perspective on adolescent decision-making – B. Data were analyzed using SPSS (Version 11). Results: According to the finding, the majority of adolescents (%39.7) reported authoritative parenting style and there was a statistically significant relationship between parenting style and emotional autonomy (F = 78.6, P < 0.05) and behavioral autonomy (F = 6.4, P < 0.05). Conclusion: Regarding the findings, it is suggested that nurses plan education programs about adolescence’s characteristic and parenting style outcomes for parents in order to achieve healthy autonomy for the adolescents