ارزيابي گزارش سن و جنس در سرشماري عمومي نفوس و مسكن 1385

Evaluation of Age and Sex Distributions in 1385 (2006) Population Census

با توجه به ارتباطي كه گروه‌هاي سني با هم دارند، ميزان بازماندگي و مقايسه داده‌ها در گروه‌هاي سني در سرشماري‌ها، روشي مطلوب براي ارزيابي سرشماري است. ميزان بازماندگي جمعيت در همه گروه‌هاي سني سرشماري 1385 بالاتر از رقم مورد انتظار است. از اين رو احتمال مي‌رود كه در سرشماري 1375 گروه‌هاي سني زير 45 سال كم‌شماري داشته باشند. برعكس سال 1385، در سال 1375 در خيلي از موارد ميزان بازماندگي از مدل پايين‌تر است. نسبت كم‌شماري در سال 1375 بر اساس ميزان بازماندگان سال 1365، حدود 3 درصد و بر اساس سرشماري سال 1385 حدود 7/4 درصد برآورد مي‌شود. اگر ميانگين اين دو نسبت را در نظر بگيريم كم‌شماري سال 1375 حدود 85/3 درصد و معادل 31/2 ميليون نفر خواهد بود و در نتيجه جمعيت سال 1375 حدود 62360 هزار نفر برآورد مي‌شود. بر اين اساس متوسط رشد سالانه جمعيت در سال‌هاي 1375- 1385 حدود 2/1درصد به دست مي‌آيد. شاخص ارقام تلفيقي يكي ديگر از روش‌هاي ارزيابي سرشماري است. در سال 1375 اين شاخص 5/25 به دست آمده است كه به معناي آن است كه كيفيت سرشماري متوسط بوده است. در سال 1385 شاخص يادشده به 1/16 كاهش پيدا كرده است و كيفيت سرشماري خوب ارزيابي مي‌شود. نتايج نهايي سرشماري عمومي نفوس و مسكن 1385 نشان مي‌دهد خطاي پوشش در مقايسه با سرشماري 1375 خيلي كاهش پيدا كرده و خطاي محتوا نيز بر اساس شاخص‌هاي ارقام تلفيقي، نسبت جنسي و نسبت سني كم‌تر شده است.