غياث الدين منصور دشتكي و رساله‌ي طبي «معالم الشفاي» او

غياث الدين منصور دشتكي شيرازي از حكما و فلاسفه‌ي بزرگ در ايران دوره‌ي اسلامي است. در ميان علوم و تخصص‌ها، كم‌ترين توجه، به شخصيت و فعاليت‌هاي عملي او در حوزه‌ي طب و پزشكي شده است. اين مساله موجب شده تا ساير دانش‌ها و علومي كه او در آن‌ها نيز تخصص زيادي داشت، مورد غفلت واقع شود. در مجموعه آثار دشتكي، دو اثر علمي در حوزه‌ي طب وجود دارد. هم‌چنين، گزارش‌هاي تاريخي از رفتارهاي بهداشتي و رعايت توصيه‌هاي پزشكي توسط او سخن مي‌گويند. اين مسايل نشان‌دهنده‌ي اين واقعيت است كه دشتكي عليرغم گرفتاري‌هاي علمي و اجرايي، در امور طب نيز چهره‌اي شاخص بوده است. براين اساس، ‌اين مقاله با رويكرد توصيفي - تحليلي به بررسي شخصيت او در حوزه‌ي پزشكي و نيز معرفي رساله‌ي طبي معالم الشفاي او مي‌پردازد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بررسي تاريخ طب ايراني - اسلامي در قرن دهم هجري بدون در نظر گرفتن دشتكي و رساله‌ي طبي معالم الشفاي، پژوهشي ناقص خواهد بود. از اين رو، پيشنهاد شده است تا اين رساله، ترجمه و چاپ شود تا در اين دسته از تحقيقات مورد استفاده واقع شود.