بررسي تاثير آموزش اصول اخلاق پرستاري بر حساسيت اخلاقي در تصميم‌گيري پرستاران بيمارستان‌هاي تامين اجتماعي استان كرمان سال 1389

تصميم‌گيري براي مددجويان حين ارايه‌ي خدمات باليني از مسايل مهم پرستاران در انجام وظايف است. پرستاران در جهت رضايت‌مندي مددجويان ملزم به رعايت موازين اخلاقي در تصميم‌ها هستند. هدف اين مطالعه تعيين تاثير آموزش اصول اخلاق حرفه‌اي بر حساسيت اخلاقي در تصميم‌گيري پرستاران است. در مطالعه‌اي نيمه تجربي 80 پرستار تامين اجتماعي با روش هدفمند انتخاب و با تخصيص تصادفي در دو گروه 40 نفري مداخله و شاهد قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ي حساسيت اخلاقي در تصميم‌گيري بود كه اعتبار آن از روش اعتبار محتوا و پايايي آن با ضريب آلفاي كرونباخ و همساني دروني (83/0) تعيين شد. ابتدا حساسيت اخلاقي در تصميم‌گيري دو گروه بررسي شد. سپس گارگاه آموزشي اخلاق پرستاري طي چهار جلسه سه ساعته يك هفته در ميان، به‌صورت متوالي براي گروه مداخله اجرا شد و پس از طي آموزش مجدداً پرسشنامه توسط دو گروه تكميل و داده‌ها با نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شد. بين ميانگين حساسيت اخلاقي در تصميم‌گيري‌هاي پرستاران دو گروه مداخله و شاهد قبل از مداخله اختلاف معني‌دار مشاهده نشد. اما اين اختلاف پس از مداخله معني‌دار بود (P = 0.001). هم‌چنين در گروه مداخله بين ميانگين حساسيت اخلاقي در تصميم‌گيري قبل و بعد از مداخله اختلاف معني‌دار مشاهده شد (P = 0.001). طبق نتايج اين بررسي آموزش اصول اخلاق پرستاري بر حساسيت اخلاقي در تصميم‌گيري‌هاي پرستاران تاثير مثبت دارد. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود اين برنامه‌ي آموزشي جهت كادر درماني و دانشجويان پرستاري اجرا شود.