نمادهاي اجتماعي شيعه در عصرحضور (نمادهاي زباني)

Shiʹʹa’s Social Symbols at the Time of the Presence of Imams (Linguistic Symbols)

بررسي تاريخ اجتماعي پيروان يك مذهب، توجه همه جانبه به زندگي و نكته‌هاي ريز دخيل در فرايند شكل‌گيري تاريخ آنان، از جمله نمادهاي اجتماعي را طلب مي‌كند. نمادها از مولفه‌هاي تاثيرگذار در تاريخ اجتماعي است كه از عوامل گوناگون تاثير مي‌پذيرد. بحث و مطالعه درباره تاريخ اجتماعي شيعيان نيز از اين قاعده كلي مستثنا نيست. نوشتار حاضر به برخي نمادهاي زباني در تاريخ اجتماعي شيعيان در دوره حضور معصومان?، اشاره مي‌كند. در اين نوشتار به مواردي از چگونگي عملكرد و رفتار شيعيان پرداخته شده كه اختصاص به آنان داشته و از باورها و عقايد آنان حكايت دارد، به گونه‌اي كه با مشاهده اين رفتار مي‌توان باور و عملكردهاي شيعي را از غير شيعي تشخيص داد.

The study of the social history of the followers of any religious school of thought needs close examination of their lives and of every detail of the process of the formation of their history including social symbols. The symbols are among the components which have influence on social history, which is affected by different factors. The study of Shiʹa’s social history is not an exception. The present paper mentions some linguistic symbols of Shiʹa’s social history at the time of the presence of Imams. There are some examples of Shiʹa’s conduct which have a social nature to characteraze the Shiʹa so much so that by observing their conduct, one can distinguish Shiʹa’s beliefs and conduct from those of the non-Shiʹa. There are other exampes which originate from religious obligations and Shiite beliefs and doctrines which have taken form and become Shiite symbols as a result of the occurrence of significance events in the Shiʹa history.