تعيين درجه توسعه نيافتگي شهرستان هاي استان اصفهان با تكنيك تاكسونومي عددي

Determining Underdevelopment Rankings of Isfahan County(Numerical Taxonomy Method)

هر جامعه اي در راه توسعه تلاش مي كند، زيرا توسعه هدفي است كه اكثر مردم آن را ضروري مي‌دانند. پيشرفت اقتصادي تنها يكي از جنبه‌هاي توسعه است ؛ به اين مفهوم كه توسعه صرفاً پديده اي اقتصادي نيست. بسياري از جوامع به منظور تقويت پايه هاي توسعه و رفع و تعديل عدم تعادل ها و انبوه مسايل و مشكلات اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي شان ، بيش از هر زمان ديگري نيازمند برنامه ريزي و شناسايي امكانات و منابع بالفعل و بالقوه‌شان هستند. اين مقاله با به كارگيري روش تاكسونومي عددي، در گام اول به تعيين درجه توسعه يافتگي شهرستانهاي استان اصفهان در سال 1385 با استفاده از 33 شاخص پرداخته، سپس به مقايسه اجمالي آن با درجه توسعه يافتگي اين شهرستانها در سال 1375 با استفاده از 18 شاخص مشترك مي‌پردازد تا از اين رهگذر به مشخص كردن ميزان تغيير در درجه توسعه نيافتگي هر يك از شهرستان ها دست يابيم و در ادامه با ارايه راهكارهايي به كاهش فاصله شهرستانهاي استان كمك شود. نتايج، گوياي آن است كه شهرستانهاي آران و بيدگل و اصفهان، توسعه يافته ترين و فريدونشهر توسعه نيافته ترين در سال 1385 شناسايي شده اند، در حالي كه در سال 1375 دو شهرستان كاشان و فريدونشهر به ترتيب برخوردارترين و غير برخوردارترين شهرستانهاي استان از لحاظ درجه توسعه يافتگي بوده اند.