تاثير سطوح مختلف پروتيين جيره غذايي بر رابطه بين فعاليت آنزيم لوسين آمينوپپتيداز و نسبت طول پرزها به عمق كريپت هاي روده باريك موش صحرايي

مورفولوژي پرزهاي روده باريك و فعاليت آنزيمي غدد آن (آنزيم لوسين آمينو پپتيداز) رابطه مهمي با جيره غذايي دارد. هدف از اين تحقيق نشان دادن رابطه بين جيره هاي غذايي داراي پروتيين كم و پروتيين زياد با مورفولوژي پرزها و فعاليت آنزيمي غدد روده باريك است. تعداد 48 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار بلافاصله پس از طي دوره شيرخوارگي انتخاب و به سه گروه 16 تايي (هر گروه 4 تكرار 4 تايي) تقسيم شدند و با جيره هاي ايزوكالريك بر اساس احتياجات غذايي استاندارد موش صحرايي (NRC-1995) به مدت 31 روز تغذيه گرديدند. سپس موش ها كشته شدند و روده باريك آن ها خارج گرديد و از ابتدا و انتهاي نواحي مختلف روده باريك نمونه-برداري و ارتفاع پرزها و عمق كريپت هاي ليبركون روده و فعاليت آنزيم لوسين آمينو پپتيداز ناحيه حاشيه مسواكي آنتروسيت ها اندازه گيري شد. طول پرزها و عمق كريپت هاي ليبركون روده باريك در گروه T1 (5/1 درصد پروتيين بيشتر از نياز استاندارد) افزايش و در گروه T2 (5/1 درصد پروتيين كمتر از نياز استاندارد) كاهش معني داري يافت، ولي نسبت طول پرزها به عمق كريپت ها در گروه T1 و T2 نسبت به گروه كنترل، تغييير قابل ملاحظه اي نداشت. لذا در گروه T1 و T2 تجديد سلولي (Cell Turnover) تغيير قابل ملاحظه اي نكرده بود. همچنين، در گروه T1، تقريباً در تمام قسمت هاي روده باريك فعاليت آنزيم لوسين آمينو پپتيداز نسبت به گروه كنترل، به طور معني داري افزايش، و در گروه T2 كاهش يافته بود. پس تغيير در مقدار پروتيين جيره غذايي مي تواند سطح فعاليت آنزيم لوسين آمينو پپتيداز را در روده باريك تغيير دهد و بر هضم و جذب اين مواد اثرگذارد.