توسعه اجتماعي كشورهاي آسياي مركزي؛ يك مقايسه آماري

توزيع متناسب منابع بين بخشهاي مختلف جامعه و توجه به توسعه اجتماعي به معني فراهم آوردن امكانات اوليه آموزشي و بهداشتي جوامع، در دراز مدت تاثير زيادي در توسعه كشورها دارد. بيشتر كشورهاي در حال توسعه كه به مراحل بالاي توسعه اقتصادي رسيدهاند نيز در مراحل اوليه توسعه خود به توسعه اجتماعي توجه ويژه اي داشتهاند. در اين مقاله تلاش شده است تا ساختار اجتماعي پنج كشور آسياي مركزي بهصورت تطبيقي مورد بررسي قرار گيرد. با اين هدف رشد و توسعه بخش هاي بهداشت، آموزش و درصد هزينه هايي را كه دولت در اين حوزهها داشته و همچنين برابري جنسيتي به طور تطبيقي بررسي شده است. شاخص هاي توسعه اجتماعي كشورهاي منطقه در دو بخش آموزش و بهداشت مورد تحليل قرار گرفته اند. از نظر آموزشي، شاخص هايي چون وضعيت سواد، ثبت نام در دوره هاي مختلف ابتدايي، متوسطه و پاياني و برابري جنسيتي در جامعه مورد بررسي قرار گرفته است. از نظر ساختار بهداشتي نيز مقايسه جايگاه اين كشورها با استفاده از شاخص هايي چون اميد به زندگي، ميزان مرگ و مير كودكان، مادران، دسترسي به آب بهداشتي سالم و دسترسي به تسهيلات بهداشتي صورت گرفته است.