ارزيابي پايداري جنگل تحت تاثير جنگل‌داري عشايري (مطالعه موردي: منطقه شول‌آباد لرستان)

جنگلهاي زاگرس با سطحي معادل 2/5 ميليون هكتار از جمله مناطق مهم و حياتي در منابع طبيعي ايران محسوب مي‌شوند. داشتن طرح هاي مديريتي منظم و مدون به‌منظور اداره جنگلهاي زاگرس با توجه به مسايل اقتصادي و اجتماعي خاص مردم منطقه مهم است. استفاده از جنگل‌داري با مشاركت مردم در صورت فراهم كردن اجراي آن، در آينده اي نه چندان دور، مناسب خواهد بود. اين پژوهش براي يافتن تاثير جنگل‌داري عشايري بر پايداري جنگل، به‌منظور استفاده از آن براي آماده كردن منطقه شول آباد (از مناطق جنگلي زاگرس لُرنشين) براي اجراي جنگل‌داري با مشاركت مردم در آينده اي نزديك اجرا شد. در سه عرف كمرگپ (محل اجراي جنگل‌داري عشايري)، حيه (عدم اجراي جنگل‌داري عشايري) و دره دنگ براساس معيارهاي ارايه شده توسط فايو (مانند بررسي منابع جنگلي و تنوع زيستي) پايداري جنگل با استفاده از تحليل داده-هاي گردآوري شده از عرف‌ها (براي مقايسه ميانگين گروهها از نرم‌افزار SAS و آزمون SNK استفاده شد)، از جمله زادآوري، درصد تاج پوشش و تنوع زيستي بررسي شد. نتايج نشان داد كه در عرف كمرگپ با اجراي جنگل‌داري عشايري، پايداري جنگل بيشتر از دو عرف ديگر است. در نتيجه مي توان استفاده از جنگل‌داري عشايري را در صورت ثبت، تدوين و اصلاح آن براي مديريت فعلي و آماده ساختن منطقه شول آباد لرستان براي اجراي جنگل‌داري با مشاركت مردم پيشنهاد نمود.

The Zagros forests, covering approximately 5.2 million hectares of area, is considered as vital part of natural resources in Iran. Regulated and precise management plans to manage the Zagros forests is crucial regarding to its economic and social circumstances. Applying the local forestry, involving people’s participation in a near future, can be rewarding provided by making the possibility of its implementation. In this study, in order to find a transient policy to preparing the Shoul Abad area (Located in Lorestan Province) for the participatory forestry, tribal (local) forestry is considered as the best tool that can help to record, revise, and correct this kind of forestry. A number of three districts including Kamargap (where the tribal forestry is being implemented), Hiyye (where the tribal forestry is not being implemented) and Darre-Dang were selected and analyzed by FAO criteria (e.g. investigating the forest resources, biodiversity etc.). The forest sustainability was calculated by analyzing the data (regeneration, canopy coverage and biodiversity) gathered from the districts, using SAS software. Comparing the mean groups was carried out using SNK test. The results showed that the forest sustainability is higher in Kamargap district. Hence, applying the tribal forestry is now proposed to manage the forests located in Shoul Abad-Lorestan.