اقتباس هاي قرآني در نهج البلاغه

اپيوند ناگسستني و همه سويه نهج البلاغه با قرآن كريم، از مسائل حائز اهميت است. يكي از مظاهر اين پيوند، اقتباس هاي قرآني نهج البلاغه است. اهميت بررسي اين اقتباس ها به چند امر باز مي گردد: نخست، گونا گوني اقتباس هاي قرآني است. دوم، كاركردهاي متفاوت اين اقتباس هاست. در اين نوشتار مي كوشيم با رويكردي تحليلي اين اقتباس ها را بررسي كنيم. گونه هاي اقتباس قرآني نهج البلاغه عبارت است از: اقتباس كامل، جزئي، متغير، اشاره اي و نهايتاً استنباطي. پربسامدترين گونه، اقتباس جزئي است، و پيچيده ترين اقتباس، استنباطي است. كاركردهاي اقتباس نيز متعدد است، گاه براي زيبايي افزايي است، گاهي ديگر براي توضيح و تفسير و زماني كاركردي دو سويه در سخن دارد، مانند اينكه كاركرد بلاغت افزايي با كاركرد استدلال در يك عبارت گره مي خورد