تجلي مرتبت اهل بيت(ع) در قرآن در آينه نهج البلاغه

منزلت و جايگاه اهل بيت(ع) در قرآن كريم يكي از موضوعاتي است كه در نهج البلاغه از آن سخن به ميان آمده است؛ موضوعي كه توجه به آن از دو حيث «عترت شناختي» و «قرآن شناختي» مهم ارزيابي مي شود. عبارت «فانزلوهم باحسن منازل القرآن» در خطبه 86 و «فيهم كرائم القرآن» در خطبه 153 دو شاهد موضوع اند كه واكاوي دلالي و مفهومي آنها، از وجوه معنايي عميق و دقيقي حكايت دارد كه از نگاه بيشتر مترجمان و شارحان پنهان مانده و به تبع آن، به نكات معرفت شناختي آنها در حوزه منزلت اهل بيت(ع) اشاره نشده است. به نظر مي رسد درنگ سندي درباره «فيهم كرائم القرآن» و نسخه پژوهي آن هم مغفول مانده است. نويسنده در اين مقاله مي كوشد با پردازش شواهد يادشده، تصويري درست و شايسته از منزلت قرآني اهل بيت(ع) در كلام اميرمؤمنان ارائه دهد.