بررسي عوامل استرس‌زاي شغلي از ديدگاه پرستاران باليني

Job Stressors from Clinical Nurses’ Perspective

زمينه و هدف: شغل پرستاري به سبب ماهيت آن با درجه بالايي از استرس همراه است و به دليل ارتباط آن با زندگي و جان انسان‌ها در بين مشاغل ديگر از اهميت خاصي برخوردار مي باشد. هدف مطالعه حاضر تعيين عوامل استرس‌زاي شغلي از ديدگاه پرستاران باليني است. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي از نوع مقطعي است. نمونه پژوهش 68 نفر از پرستاران شاغل در بخشهاي عمومي دو بيمارستان آموزشي شهر تهران بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردي و پرسشنامه "بررسي عوامل استرس‌زاي شغلي پرستاران" بود. تجزيه و تحليل داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آمار توصيفي انجام شد. يافته‌ها: در ميان 4 دسته عوامل مورد سوال موثر در بروز استرس شغلي در بعد عوامل مديريتي بيشترين امتياز مربوط به "كمي حقوق و مزايا" (83/0±40/3)، در بعد شرايط محيط كار، بيشترين ميانگين امتياز، مربوط به" رفت و آمد زياد و ازدحام در بخش" (92/0±38/3)، در بعد روابط بين‌فردي موثر در بروز استرس شغلي بيشترين ميانگين امتياز مربوط به "كمبود يا عدم دريافت حمايت از جانب مقامات مافوق" (99/0±95/2) و در بعد عوامل مربوط به مراقبت از بيمار بيشترين ميانگين امتياز مربوط به "حضور ملاقاتي در ساعات غير مقرر" (89/0±29/3) بود. از ميان چهار بعد بررسي شده، ميانگين عوامل مديريتي بيش از ساير ابعاد بود (76/0±46/2). نتيجه‌گيري كلي: با توجه به اينك عوامل مديريتي بيشترين استرس را به پرستاران وارد كرده بود، لازم است مديران پرستاري عوامل مربوطه را در نظر گرفته و تا حد امكان تعديل نمايند.

Background & Aim: Nursing by its very nature is subject to high degrees of stress and is very important because of its relation with human’s life. The aim of the present study is determining job stressors from within clinical nurses’ perspective. Material & methods: It was a descriptive cross-sectional study. The participants were 68 nurses working in two public hospitals in Tehran that were recruited by convenience sampling. Data was collected by nurses job stress Questionnaire and analyzed using SPSS-PC. Results: The highest mean score in four dimensions of nurses’ job stressors were determined. In managerial dimension it was related to low salaries (3.40 ± 0.83); in work place conditions dimension, it was related to ward noise and overcrowding (3.38 ± .93), and in patient care dimension, it was related to presence of visitors out of official time(3.29 ± 0.89). Among four dimensions the mean score for managerial dimension was the highest (2.49±0.76) Conclusion: regarding the importance of managerial stressors, nurse managers need to consider and modify these stressors in clinical settings of Tehran.