تاثير بازانديشي در آموزش باليني: ديدگاه دانشجويان پرستاري

Effectiveness of Reflection in Clinical Education: Nursing Students’ Perspective

زمينه و هدف: بازانديشي از شيوه هاي بنيادي آموزش است كه درارتقا سطح آگاهي و مهارت درموقعيت هاي باليني موثر شناخته شده است است. نظر به اهميت تاكيد بر روشهاي فعال و دانشجو محور در يادگيري و لزوم مشاركت فراگيران در فرآيند آموزش جهت كسب توانمنديها و شايستگي هاي حرفه اي مطالعه حاضر با هدف تعيين ديدگاه دانشجويان پرستاري نسبت به بازانديشي در آموزش باليني انجام شده است. روش بررسي:مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي يك گروهي پس آزمون مي باشد. جامعه مورد مطالعه،35 نفر از دانشجويان پرستاري سال آخر پرستاري مشغول به گذراندن كارآموزي در عرصه پرستاري كودكان بوده اند كه به روش سرشماري در مطالعه شركت داشتند. از دانشجويان خواسته شد كه به مدت 4 هفته بر عملكرد خود در محيط باليني بازانديشي نمايند. بعد از پايان تجربه نظرات دانشجويان در ابعاد مختلف نسبت به فرآيند بازانديشي مورد بررسي قرار گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه خود ايفا بود كه نظرات دانشجويان را در 4 حيطه فردي، زمان، مكان و سازمان مورد سنجش قرار مي داد. براي تجزيه وتحليل داده ها از شاخص هاي ميانگين وانحراف معيار و آزمون t استفاده شد. يافته ها: بالاترين امتياز موافق مربوط به حيطه فردي بود(2/2±9/13). نظرات دانشجويان نسبت به بازانديشي نشان داد كه 3/84 درصد آنان اين روش را در افزايش حس توانمندي و اعتماد به نفس موثر مي دانند. در بررسي نظرات دانشجويان در تمامي ابعاد با سن ارتباط معنادار مشاهده شد(05/0P < ). و بين معدل تحصيلي با نمرات حيطه فردي و علاقه مندي به رشته پرستاري ارتباط معنادار وجود داشت (05/0P < ) و همچنين بين نظرات دانشجويان در بعد مكان و معدل تحصيلي ارتباط معني دار مشاهده شد (05/0P < ). نتيجه گيري كلي: بازانديشي از ديدگاه دانشجويان پرستاري منجر به بهبود توانمندي و اعتماد به نفس آنان مي شود، لذا استفاده از اين روش در آموزش باليني دانشجويان رشته پرستاري توصيه مي شود.

Background & aim: Reflection has been emphasized as an effective educational strategy in clinical settings. Although this educational tool lead to promotion of skills and knowledge in nursing students but is rarely used. The aim of the present study was to determine the viewpoints of nursing students toward reflection in clinical education. Materials & Methods: It was a quasi-experimental study with one group, post- test design. The sample consisted of 35 senior nursing students recruited by census. The students were asked to reflect on their performance in clinical settings for four consecutive weeks. A guide for reflective thinking was given to students and they were asked to write their reflections about clinical care in personal journals. Data was collected by a self-constructed questionnaire and analyzed using SPSS-PC (v. 11.5). Result: personal domain of reflection was the most prominent subscale from the students’ perspective (13.9±2.2). Most of students (84.3%) believed that reflection has influenced their sense of empowerment and self-esteem. There was significant relationships between the students’ perspective in all domains and their age (p < 0.05). There were also significant relationships between academic achievement, the score of personal domain and interest in nursing (p < 0.05). Conclusion: Reflection empowers nursing students and improves their self-esteem from their perspective. Employing this method in nursing clinical education is recommended.