بررسي تطبيقي ميان حكمت ايرانيان و فلسفه يونان

در برقراري تطبيق و مقايسه ميان دو تفكر يا حوزه فكري، بويژه تفكر متعلق به دوره باستان، به دو روش ميتوان عمل كرد؛ روش اول، مطالعات تاريخي و اثبات تاثير و تاثر ميان دو فرهنگ بر اساس شواهد تاريخي است و روش دوم آن است كه مؤلفه هاي هر تفكر و شباهتهاي آنها با يكديگر بررسي شود. در اين ميان، لغت شناسي تعابير و واژگاني كه در هر نظام فكري بكار ميرود و بررسي نقاط مشترك و متفاوت آنها، جايگاهي خاص دارد. در مقاله حاضر، تلاش بر اين است تا بروش فقه اللغه، بحثي تطبيقي ميان تفكر فلسفي در ايران باستان و يونان باستان برقرار گردد. تكيه مقاله تنها بر مشابهتهاي دو نظام نيست بلكه تفاوتها را نيز در اين خلال، مد نظر خواهد داشت. بررسي عقايد حاكم بر دو نظام مذكور در حوزه يزدان شناسي، جهان شناسي، نگرش به تاريخ و عقل، حكايت از شباهت و همساني و همريشگي اين دو تفكر دارد كه در اين نوشتار با بررسي موردي و مثالي چند نمونه، اين اعتقاد باثبات خواهد رسيد.