پراكليتوس در انجيل يوحنا و تجلي آن در عرفان اسلامي

در انجيل يوحنا مسيح بشارت آمدن كسي را ميدهد كه نام او پراكليتوس يا پاراكليتوس است. پراكليتوس بمعني «ستوده» يا «محمد» واژه يي است كه در متون كهن بكار رفته است و پاراكليتوس بمعني «تسلي دهنده» يا «روح القدس» واژه مورد قبول كليساست. اين مقاله با جستجو در نظريه عرفاني تجلي و چگونگي ظهور اسماء و صفات الهي در مراتب مختلف هستي و مظهريت انسان كامل براي اسم اعظم خداوند و تجلي آن در وجود پيامبر اكرم(ص) و ائمه معصومين(ع) و نيز تداوم آن با حضور بقيه الله (عج)، در پي اثبات اين مدعاست كه آنچه در انجيل يوحنا، مسيح بشارت آمدنش را داده، همان حقيقت محمديه(ص) است كه با همه انبيا بوده و در وجود نبي اكرم(ص) و ائمه معصومين(ع) بكمال ظهور رسيده است. در اين راستا ابتدا به تبيين تجلي اول و ظهور حقيقت محمديه كه «عقل اول» و «روح القدس» نامهاي ديگر آن هستند، ميپردازيم و سپس به تجلي دوم اشاره ميكنيم كه در نتيجه آن همه موجودات كه در تجلي اول در علم الهي حضور دارند، در عالم خارج بمنصه ظهور ميرسند و حقيقت محمديه كه بعنوان انسان كامل در لباس نبوت، رسالت و امامت نمودار ميگردد و بر همه عوالم وجود ولايت دارد، همان تسلي دهنده، روح القدس يا ستوده است كه مسيح بشارت آمدن و ماندنش را داده است. ازاينرو باوجود تفاوت مفهومي ميان دو واژه پراكليتوس و پاراكليتوس، بلحاظ مصداقي ميان اين دو واژه تقاوتي وجود ندارد و مصداق هر دو يك حقيقت ميباشد و آن حقيقت محمديه (ص) است.