بررسي ارتباط دو پلي‌مورفيسم C677T و A1298C در ژن MTHFR با سندرم سقط مكرر

يكي از فاكتورهاي مطرح در ايجاد ترومبوفيلي در زنان مبتلا به سقط‌ مكرر، پلي‌مورفيسم‌هاي A1298C و C677T در ژن MTHFR است. هدف از اين تحقيق، بررسي ارتباط اين دو پلي‌مورفيسم با سندرم سقط مكرر به عنوان يكي از ريسك فاكتورهاي ژنتيكي براي اين سندرم بود. 30 زن با سابقه سقط مكرر خودبه خودي با علت نامشخص به عنوان گروه بيماران و 10 زن بدون سابقه سقط مكرر و داراي حداقل دو باروري موفق، به عنوان گروه شاهد از ميان مراجعه كنندگان به بيمارستان فوق تخصصي بقيه اله (عج) و مركز ناباروري ابن سينا انتخاب شدند. براي بررسي دو پلي‌مورفيسم ژن MTHFR، از واكنش زنجيره‌اي پلي‌مراز و هضم آنزيمي محصولات PCR با آنزيم‌هاي اندونوكلياز محدودالاثر (PCR-RFLP) استفاده شد. نتايج بدست آمده از تعيين ژنوتيپ هر پلي‌مورفيسم با نرم‌افزارSPSS ، سه آزمون 2?، من‌ويتني و همبستگي اسپيرمن، تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه بين دو پلي‌مورفيسم C677T و A1298C ارتباط متقابل وجود دارد (p < 0.05). 17 نفر از زنان دچار سقط مكرر (6/56%) و 5 نفر از زنان گروه شاهد (50%) براي پلي‌مورفيسم C677T هتروزيگوت بودند. فراواني الل موتانت T در زنان دچار سقط، بيشتر از زنان گروه شاهد بود. 4/28 درصد در ميان زنان دچار سقط مكرر و 25 درصد در زنان گروه شاهد، (p-value < 0.05). فراواني پلي‌مورفيسم A1298C در ميان زنان دچار سقط مكرر و زنان گروه شاهد به ترتيب 3/63 و 50 درصد بود. 3/43 درصد زنان دچار سقط مكرر و 20 درصد زنان گروه كنترل، براي پلي‌مورفيسم A1298C هتروزيگوت و 20 درصد زنان دچار سقط مكرر و 30 درصد زنان گروه شاهد، براي اين پلي‌مورفيسم هموزيگوت بودند. در اين مطالعه با وجود اين كه شيوع پلي‌مورفيسم‌هاي C677T و A1298C در زنان دچار سقط مكرر، بيشتر از گروه كنترل بود، اين اختلاف به لحاظ آماري معني دار نبود. نتايج به دست‌آمده در اين پژوهش نشان داد كه هيچ‌كدام از دو پلي‌مورفيسم MTHFR نمي‌توانند توجيه كننده علت سقط مكرر در زنان مورد بررسي محسوب گردند.