تاثير برنامه تمرين تناوبي سرعتي شديد بر اجراي هوازي و بي‌هوازي مردان تمرين‌نكرده

Effects of High-Intensity Sprint Interval Training Program on Aerobic and Anaerobic Performances in Untrained Men

هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير چهار هفته تمرين تناوبي سرعتي شديد بر اجراي هوازي و بي‌هوازي مردان تمرين‌نكرده است. 14 دانشجوي مرد تمرين‌نكرده كه داوطلبانه در اين پژوهش شركت كرده بودند، به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. پيش و پس از تمرينات، آزمودني‌ها آزمون ورزشي فزاينده‌اي براي تعيين VO2max و توان بيشينه در VO2max(Pmax)، آزمون زمان تا واماندگي با Pmax(Tmax) و سه آزمون متناوب وينگيت را با چهار دقيقه بازگشت به حالت اوليه بين هر آزمون اجرا كردند. همچنين ميزان لاكتات خون در زمان استراحت و در دقيقه‌هاي 3 و 20 بعد از آخرين آزمون وينگيت اندازه‌گيري شد. پروتكل تمرين تناوبي سرعتي شامل سه تا پنج تكرار 30 ثانيه‌اي آزمون وينگيت با تمام توان به همراه چهار دقيقه بازگشت به حالت اوليه بين تكرارها بود كه سه روز در هفته براي دوره‌اي چهار هفته‌اي اجرا مي‌شد. گروه كنترل هيچ برنامه تمريني‌اي اجرا نمي‌كردند. بررسي داده‌ها، با استفاده از آزمون‌هاي t مستقل، t زوجي، تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي تكراري در سطح 05/0P < نشان داد در گروه تجربي، پس از تمرينات، VO2max،Pmax ، Tmax، حداكثر برون‌ده توان، ميانگين برون‌ده توان، كل كار انجام شده و حداكثر لاكتات خون افزايشي معني‌دار و لاكتات دوره بازگشت به حالت اوليه كاهشي معني‌دار يافت (05/0 > P).در گروه كنترل، تغيير معني‌داري در هيچ‌يك از متغيرها مشاهده نشد (05/0P > ). يافته‌هاي پژوهش حاضر پيشنهاد مي‌كند كه يك دوره تمرين تناوبي سرعتي شديد با توجه به حجم بسيار كم آن (به‌طور ميانگين 2 دقيقه در هر جلسه) اجراي هوازي و بي‌هوازي را بهبود مي‌بخشد.

The purpose of the present study was to examine the effects of 4 weeks of high-intensity sprint interval training on aerobic and anaerobic performances in untrained males. Fourteen untrained male students voluntarily participated in the study and were randomly assigned into two groups: Experimental (EXP = 7) or Control (CON = 7) groups. Before and after the training, subjects performed: 1) A progressive exercise test to determine VO2max and peak power output in VO2max (Pmax); 2) a time to exhaustion test at Pmax (Tmax); 3) 3 consecutive Wingate tests with 4 min recovery between each. Additionally, resting blood lactate levels (BLa?) were measured at rest, 3 and 20 min after the third Wingate trial. Sprint interval training protocol consisted of 3-5 bouts of all-out 30-s Wingate test with 4 min of recovery between each, 3 sessions per week for 4 weeks, while CON group did not perform any training programs. All data were analyzed using independent t-test, paired t-test and analysis of variance with repeated measures at the level of significance of P < 0.05. After the training, EXP group showed significant increases in VO2max, Pmax, Tmax, peak power output (PPO), mean power output (MPO), total work (TW) and peak Bla?, while, BLa? in recovery period was decreased significantly (P < 0.05). None of the variables were significantly changed in CON group after the training (P > 0.05). Present findings suggest that 4 weeks of high-intensity sprint interval training program with very low volume (almost 2 min per session) induces improvements in aerobic and anaerobic performances.