مقايسه تاثير هشت هفته تمرين زيربيشينه در شرايط هايپوكسي نورموباريك و شرايط طبيعي بر آنژيوژنز

Comparison of the Effect of Eight Weeks Training in Hypoxia-Normobaric Condition and Normal Condition on Angiogenesis

براي بررسي تاثير هشت هفته تمرين در شرايط هايپوكسي نورموباريك بر غلظت VEGF سرم (به عنوان مهم ترين شاخص آنژيوژنز يا رگ زايي)، 24 نفر از دانشجويان داوطلب مرد غيرورزشكار در اين تحقيق شركت كردند. آزمودني‌ها براساس حداكثر اكسيژن مصرفي در سه گروه هشت نفره شامل: تمرين در شرايط هايپوكسي مطابق با ارتفاع 4200 متر، تمرين در شرايط نورموكسي و گروه كنترل تقسيم شدند. برنامه تمرين ورزشي روي دوچرخه كارسنج براي هر دو گروه تجربي )با شدت Vo2max 75% - 55% به طور فزاينده به مدت 45 دقيقه) يكسان سازي شده بود، فقط گروه هايپوكسي تمرين را در شرايط هايپوكسي 12% انجام دادند. برنامه تمريني سه جلسه در هفته، به مدت هشت هفته بود. خون گيري در ابتدا و انتهاي هفته هشتم در حالت ناشتا انجام شد. شاخص خستگي آزمودني‌ها از طريق آزمون وينگيت و VO2max از طريق دستگاه گاز آناليزر اندازه گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس دو طرفه و آزمون تعقيبي بونفروني استفاده شد. نتايج نشان داد هشت هفته تمرين در شرايط هايپوكسي- نورموباريك تغيير معني داري در غلظت VEGF سرم (افزايش44 درصد) و VO2max (افزايش 14%) گروه هايپوكسي، در مقايسه با دو گروه ديگر اجاد مي كند. غلظت VEGF سرم در گروه نورموكسي، در مقايسه با گروه كنترل به طور معني داري افزايش يافت، در حالي كه هشت هفته تمرين در شرايط هايپوكسي يا نورموكسي هيچ‌ تغييري در شاخص خستگي گروه‌ها ايجاد نكرد. بدين ترتيب، با وجوداينكه تمرينات استقامتي موجب بهبود VO2max وآنژيوژنز مي‌شود، تمرين استقامتي در شرايط هايپوكسي مي‌تواند اين بهبود را تسريع كند.

The aim of this study was to investigate the effect of eight weeks of training in hypoxia-normobaric or normal condition on serum VEGF concentration (as angiogenesis index). Twenty four untrained students voluntarily participated in this study. Based on their VO2max, subjects were divided into three homogenous groups including: 1) training in hypoxia condition according to 4200m height, 2) training in normoxia condition, and 3) control groups. Both experimental groups performed the same training protocol on a cycle ergometer (45 min at 55-75% of VO2max progressively) with the exception of training being performed at 12% of hypoxia in hypoxia group. Training protocol included eight weeks of training, three sessions per week. Control group did not participate in any training protocol. Fasting blood samples were taken before and after training. Fatigue index was determined through Wingate test and VO2max was determined by using a gas analyzer. The data were analyzed using two-way ANOVA (?=0.05), and Bonferroni post-hoc test was applied to determine pairwise differences. Findings showed that eight weeks of training in hypoxia-normobaric condition changed serum VEGF concentration (44% increase) and VO2max (14%increase) in comparison to control. Serum VEGF concentration increased significantly in normoxia group in comparison to control. However, eight weeks of training in hypoxic condition did not change fatigue index. Therefore, although aerobic training can improve VO2max and angiogenesis, but training in hypoxia condition can accelerate improvement.