تعيين جايگاه ورزش در بين خانوارهاي ساكن شهر اصفهان

The Determination of the Place of Exercise in Isfahan’s Inhabitants

اين پژوهش به منظور تعيين سهم ورزش در سبد مصرفي خانوار شهر اصفهان انجام شد. تحقيق حاضر از نوع توصيفي است كه به روش پيمايشي انجام شده است. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه اي محقق‎ساخته بود. اعتبار محتوايي آزمون با استفاده از آزمون كندال 82/0 محاسبه شد. براي سنجش پايايي اين پرسشنامه از تكنيك آزمون-آزمون مجدد استفاده شد و ضريب همبستگي آن 88/0 به دست آمد. جامعه آماري اين تحقيق بر اساس سرشماري سال 1385، 441874 خانوار در قالب 11 منطقه برآورد شد كه 814 خانوار از بين سه منطقه انتخاب شد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي دهد بين ميزان مخارج ورزشي خانوار بر اساس تفاوت‌هاي فردي (سن، ميزان تحصيلات، تعداد فرزندان) تفاوت معني داري وجود دارد (001/0 P=). همچنين نتايج تحقيق نشان مي‎دهد بين ميانگين مخارج مربوط به فعاليت‌هاي ورزشي به كل مخارج خانوار، بر اساس منطقه محل سكونت تفاوت معني داري وجود دارد (001/0 P =). بين نگرش خانوارهاي اصفهاني به ورزش و فعاليت بدني، بر اساس منطقه محل سكونت نيز تفاوت معني‎داري مشاهده مي شود (001/0 P=). يافته‌هاي تحقيق همچنين نشان داد براي گروه درآمدي بيش از 900 هزار تومان، ورزش كالايي پست محسوب مي شود، در حالي كه براي گروه‌هاي درآمدي 100 تا 899 هزار تومان، كالايي تجملي تا نرمال محسوب مي شود. به طور كلي، با توجه به يافته‌هاي اين پژوهش ورزش سهم ناچيزي از سبد مصرفي خانوار شهر اصفهان را به خود اختصاص مي دهد.

This study has been conducted in order to determine the proportion of sport in consumer basket per houshold in Isfahan. The present research was a descriptive one and has been accomplished through survey method. The information gathering tool was researcher made questionnaire. Content validity of test through the Kendal test was calculated about 0.82 percent. To measure the reliability of questionnaire, the test-retest technique was used and the obtained correlation coefficient was 0.88. Statistical population of this research based on the census 2006 has been estimated 441,878 families within the boundary of eleven regions. The findings indicated that there was meaningful diversity (p=0.01) between amount of family exercise expenditure based on the individual difference such as age, education and the number of children. Also, the result of this research indicated that there was meaningful diversity (p=0.01) between the amount of family exercise expenditure based on the area of residence. Also, there was meaningful diversity (p=0.01) between Isfahani households attitudes toward exercise and physical activities based on the area of residence. The findings indicated that for groups or classes by income more than 900 dollars, the exercise was regarded a humble stuff, whereas for others by income of 100 dollars to 899, it was as a deluxe or normal stuff. According to the result of this research, it can be noted that the ratio of exercise expenditure to total expenditures of the household in Isfahan was very low.