ارتباط خودكارآمدي شغلي با عملكرد پژوهشي اساتيد تربيت بدني در دانشگاه‌هاي شهر تهران

The Relationship of Occupational Self-effcacy with Physical Education Facultiesʹʹ Research Performance in Tehran cityʹʹs Universities

هدف اين تحقيق، تعيين ارتباط خودكارآمدي شغلي با عملكرد پژوهشي اساتيد تربيت بدني در دانشگاه‌هاي شهر تهران است. به اين منظور، 116 استاد و مدرّس تربيت بدني با ميانگين سن 7/3±36 سال و سابقه تدريس 75/2±6/5 سال از دانشگاه‌هاي شهر تهران (11 دانشكده) در نيم‌سال دوم تحصيلي 1388- 89 انتخاب شدند و پرسشنامه‌هاي اطلاعات فردي و خودكارآمدي شغلي اساتيد تربيت بدني را تكميل كردند. براي امتيازدهي فعاليت‌هاي پژوهشي از آيين‌نامه وزارت علوم، تحقيقات و فناوري براي ارتقاي مرتبه اعضاي هييت علمي دانشگاه‌ها استفاده شد. داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيره در سطح 05/0?p تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها نشان داد عملكرد پژوهشي اساتيد با باورهاي خودكارآمدي آنان در تدريس تيوري (001/0?p ,48/0=r)، پژوهش (001/0?p ,73/0=r)، تدريس عملي (01/0?p ,41/0=r) و خودكارآمدي شغلي (001/0?p ,54/0=r) ارتباط معني‌داري دارد. علاوه بر اين، تحليل رگرسيون نشان داد خودكارآمدي در تدريس تيوري (002/0=p ,386/0= B)، پژوهش (001/0 > p ,401/0= B) و در تدريس عملي (037/0=p ,331/0= B) پيش‌بيني‌كننده‌هاي معني‌دار عملكرد پژوهشي مي‌باشند كه 6/31 درصد از واريانس عملكرد پژوهشي را تبيين مي‌كنند. يافته‌هاي اين تحقيق پيشنهاد مي‌كند كه باورهاي خودكارآمدي در قبال پژوهش، تدريس تيوري و تدريس عملي، به‌ترتيب، تعيين كننده‌هاي مهم عملكرد پژوهشي مي‌باشند. اين نتايج در راستاي بهبود بهره‌وري پژوهشي اساتيد تربيت بدني قابل استفاده است.

The purpose of this study was to determine the relationship of occupational self-efficacy with physical education facultiesʹ research performance in Tehran cityʹs universities. To this aim, 116 physical education faculties and lecturers (age 36±3.7 yrs, teaching experience 5.6±2.75 yrs) from Tehran cityʹs universities (11 cases) in the second semester of 2010 completed individual information and physical education facultiesʹ occupational self-efficacy questionnaires. Ordinance of the Sciences, Researches, and Technology Ministry for rank promotion of universitiesʹ faculties was used for scoring research activities. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and multivariate regression analysis at the p?0.05. Results showed that facultiesʹ research performance is significantly related to self-efficacy beliefs in theoretical teaching (r=0.48, p?0.001), research (r=0.73, p?0.001), practical teaching (r=0.41, p?0.01), and occupational self-efficacy (r=0.54, p?0.001). Furthermore, regression analysis revealed that self-efficacy in theoretical teaching (B=0.386, p=0.002), research (B=0.401, p < 0.001), practical teaching (B=0.331, p=0.037) are significant determinants of research performance those explained 31.6% of the variance in research performance. Findings of this study suggest that self-efficacy beliefs regarding research, theoretical teaching, and practical teaching are respectively important determinants of research performance. These results are useable in improvement of the physical education facultiesʹ research productivity.