شماره ركورد :
512565
عنوان مقاله :
تعيين وزن بهينه كشتار بر اساس ويژگي‌هاي لاشه در بره‌هاي نر نژادهاي قزل و مهربان
عنوان فرعي :
A Determination of the Optimal Slaughter Weight, Based on Carcass Characteristics for Ghezel and Mehraban Male Lambs
پديد آورندگان :
ايزدي فرد، جمشيد نويسنده , , آتشي، هادي نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 0
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
7
از صفحه :
239
تا صفحه :
245
كليدواژه :
وزن كشتار , پرواربندي , قزل , مهربان , ويژگيهاي لاشه
چكيده فارسي :
در اين پژوهش، براي تعيين وزن بهينه كشتار بر اساس ويژگي‌هاي لاشه در بره‌هاي نر نژادهاي قزل و مهربان، تعداد 174 راس بره نر از شير گرفته شده نژاد قزل و 130 راس بره نر از شير گرفته شده نژاد مهربان استفاده شد. بره‌هاي هر نژاد به طور كاملاً تصادفي به سه وزن كشتار 30، 40 و50 كيلوگرم منتسب شدند و تا زمان رسيدن به وزن كشتار مورد نظر، پروار شدند. ميانگين افزايش وزن روزانه در دوره پروار (88/54±) 82/185 گرم برآورد شد و اين صفت در هر دو نژاد با افزايش وزن كشتار افزايش معني‌دار (05/0 P < ) يافت. بره‌هاي نژاد قزل در مقايسه با بره‌هاي نژاد مهربان افزايش وزن روزانه بيشتري نشان دادند و به تعداد روزهاي كمتري براي رسيدن به وزن كشتار نياز داشتند. بازده لاشه، وزن لاشه گرم و سرد، وزن و درصد برش‌هاي لاشه در هر دو نژاد با افزايش وزن كشتار، افزايش نشان دادند. ميانگين بازده لاشه (3/3±) 06/48 درصد برآورد شد و بين (31/0±) 78/45 درصد در نژاد قزل در وزن كشتار 30 كيلوگرم تا (41/0±) 36/51 درصد در نژاد مهربان كشتار شده در وزن 50 كيلوگرم متغير بود. چربي‌هاي داخل بطني در هر دو نژاد با افزايش وزن كشتار، افزايش نشان داد و بره‌هاي نژاد مهربان در وزن كشتار 50 كيلوگرم داراي چربي‌هاي داخل بطني بيشتري در مقايسه با بره‌هاي قزل در وزن مشابه بودند. ميانگين ضخامت چربي پشت در بره‌هاي نژاد قزل و مهربان كشتار شده در وزن 50 كيلوگرم به ترتيب (21/0±) 63/4 و (28/0±) 64/6 ميلي‌متر بود. بر اساس يافته هاي اين پژوهش، استنباط مي‌شود كه بره‌هاي قزل را مي‌توان براي وزن بيش از 50 كيلوگرم پروار كرد اما در بره‌هاي مهربان، وزن كشتار 50 كيلوگرم مناسب مي‌باشد.
چكيده لاتين :
One hundred and seventy four Ghezel and 130 Mehraban weaned male lambs were utilized to study the effect of on post weaning growth on slaughter weight and carcass traits. The lambs in each breed were randomly assigned to predetermined slaughter weight groups of 30, 40 or 50 Kg and were so far fattened as to reach their assigned slaughter weights. The average post weaning daily gain was estimated to be 185.82 (±54.88) grams, increasing significantly (p < 0.05) with as increase in slaughter weight. Ghezel male lambs showed a significantly (p < 0.05) more average daily gain, needing less time to reach their assigned slaughter weights than Mehraban ones. The dressing out percentage, hot carcass, cold carcass, carcass cutsʹ weights as well as cutsʹ percentages increased significantly (p < 0.05) with increasing slaughter weight in both the examined breeds. The mean of dressing out was estimated to be 48.06 (±3.3) and varied between 45.78 (±0.31) and 51.36 (±0.41). All non-carcass fats and back fat thicknesses increased (p < 0.05) significantly with increase in slaughter weight. The mean back fat depth varied from 2.56 (±0.217) to 6.64 (±0.286) mm for Ghezel slaughtered at a weight of 30 Kg and Mehraban slaughtered at weight of 50 Kg, respectively. Based on the obtained results, it can be concluded that the lambs of Ghezel can be fattened for more than 50 Kg, but slaughter weight of 50 Kg seems to be a proper target weight for Mehraban lambs at which to be slaughtered.
سال انتشار :
1390
عنوان نشريه :
علوم دامي ايران
عنوان نشريه :
علوم دامي ايران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت