بررسي ارتباط بين سرمايه فكري و عملكرد شركت

Investigating relationship between intellectual capital and firmʹʹs performance

بنا بر ديدگاه مبتني بر منابع، عملكرد برتر شركت ها مي تواند از منابع منحصر به فرد آنها، يكپارچگي منابع و يا توانايي پاسخ گويي به محيط ناشي شود. بر اساس اين ديدگاه، تفاوت در عملكرد شركت ها به دليل اين است كه سازمان هاي موفق داراي منابع استراتژيكي(فيزيكي، انساني و سازماني) هستند كه رقباي آن ها فاقد آن منابع-اند. پس تفاوت در منابع، نقش مهمي در ايجاد سود براي شركت دارد. از جمله منابع شركت، سرمايه فكري است كه سرمايه نوآوري و سرمايه مشتري زير مجموعه آن است. اين تحقيق به بررسي ارتباط بين سرمايه نوآوري و سرمايه مشتري با عملكرد مالي در شركت هاي توليدي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و همين طور روابط تعاملي آن دو با عملكرد مالي شركت ها با توجه به تكنولوژي شركت مي پردازد. داده هاي سال هاي 1386-1381، جمع آوري شده اند و با استفاده از ضريب همبستگي دومتغيره پيرسون و ضريب تعيين، تجزيه و تحليل شده اند. نتايج بر پايه داده هاي جمع آوري شده از 26 شركت توليدي با تكنولوژي بالا و 26 شركت توليدي با تكنولوژي پايين نشان داد كه هر دو متغيرسرمايه نوآوري و مشتري رابطه مثبت و معني داري با عملكرد مالي دارند، وليكن نتيجه قابل توجه ديگر اين بود كه شدت ارتباط بين سرمايه نوآوري با عملكرد در شركت هاي با تكنولوژي بالا بيشتر از شركت هاي با تكنولوژي پايين نبوده است.