نيازسنجي آموزشي زنان روستاي قمام شهرستان سنقر(بر مبناي مدل بوريچ و تحليل كوادرانت)

Examining Educational Needs of Rural Women in Ghomum Village of Songhor Township Using Borich Model and Quadrant Analysis

در بسياري از برنامه‌هاي آموزشي ترويجي توجه اندكي به نيازهاي آموزشي از ديدگاه مخاطبين و كارشناسان ترويج مي‌گردد و درنتيجه اثربخشي فعاليت‌هاي ترويجي تحت شعاع قرار مي‌گيرد. لذا هدف از اين پ‍‍ژوهش توصيفي- پيمايشي بررسي نيازهاي آموزشي زنان روستاي قمام شهرستان سنقر با استفاده از دو مدل نيازسنجي بوريچ و كوادرانت بود. جامعه‌ي آماري اين مطالعه را زنان روستاي قمام در شهرستان سنقر و كارشناسان ترويج تشكيل دادند. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده و بهره‌گيري از جدول كرجسي و مورگان تعداد 100 نفر از زنان روستايي انتخاب شدند. با توجه به محدوديت تعداد كارشناسان ترويج اقدام به سرشماري نموده و تعداد 35 نفر از آنان در اين مطالعه شركت نمودند. اين پژوهش در دو مرحله انجام گرديد؛ نخست نيازهاي آموزشي زنان روستايي از ديدگاه خودشان با استفاده از پرسشنامه مبتني بر مدل بوريچ مشخص گرديد. نتايج اين بخش نشان داد كه 12 نيازآموزشي، داراي بالاترين اولويت مي‌باشند كه 3 اولويت اول به ترتيب شامل اقتصاد خانه‌داري، آموزش تغذيه‌ي كودكان و مهارت‌هاي طبخ غذا بود. در مرحله دوم با استفاده از مدل كوادرانت نيازها از ديدگاه زنان و كارشناسان تطبيق داده شد، نتايج نشان داد كه اكثر نيازهاي آموزشي از ديد گاه زنان وكارشناسان با يكديگر تطابق دارد. به منظور اثربخشي برنامه‌هاي ترويجي، توجه به ديدگاه زنان روستايي و كارشناسان ترويج امري ضروري بوده و اين مسيله با استفاده از مدل نيازسنجي بوريچ و كوادرانت امكان پذير است.

Needs assessment is “gaps between current conditions and desired conditions”. Most educational programs in extension education pay little attention to clients’ needs. This devalues the assessment as a policy making tool. However, this study will approach both rural women and extension agents’ perception, supposing rural women’s needs are considered to find areas of match or mismatch among stakeholders. Therefore, the survey aimed at inspecting educational needs of rural women in Ghomum Village using Borich needs assessment model and quadrant analysis. Through survey methodology, Borich (1980) obtained some data that could be ranked in order of priority. He believed that through needs assessment model rural women should judge about their own needs. Other researchers have also defined approaches to assessing educational needs. Through quadrant analysis, Witkin (1984) used importance as a qualifying factor in deriving priorities without fallacy of basing priority decisions on simple discrepancies. The population consisted of rural women and community extension agents in Gomum village. 100 women were selected and 35 of them were brought in to the study. Through Borich needs assessment model the questionnaires revealed that home economics, child care and methods of cooking were their top three needs. And quadrant analysis showed that educational needs were also ranked high. As a result both techniques should be used. Specifically, issues such as home economics, child care, and method of cooking should be more emphasized when planning extension classes for women residing in Gomum village.