عملكرد لرزه اي قابهاي خمشي بتن مسلح بر اساس تحليل خسارت استاتيكي

چكيده مشاهده‌ ميزان خسارت وارد بر سازه‌ها در چند سال اخير نشان داد كه هر چند سازه‌هاي طراحي شده بر اساس ضوابط لرزه‌اي موجود، در حفظ ايمني افراد، مناسب عمل كرده‌اند اما دامنه خرابيهاي ايجاد شده در سازه‌ها و خسارت اقتصادي وارده، بسيار گسترده و خارج از انتظار بوده است. اين موضوع سبب تغيير ضوابط آيين‌نامه‌ها و حركت آنها به سمت طراحي بر ‌اساس عملكرد، ‌به عنوان روشي مبتني بر پذيرش تغييرمكان و شكل‌پذيري مورد انتظار گرديد. از مهمترين موضوعها در طراحي عملكردي تعيين و پيش‌بيني ميزان خسارت وارد بر سازه‌ها مي‌باشد و به اين منظور در استانداردهاي مربوطه، سطوح و حدود مشخصي ارايه شده است. هدف اصلي از تحقيق حاضر، ارزيابي سطوح ذكر شده در كاهش دادن خسارتهاي سازه-اي مي‌باشد. در اين راستا، شاخصهاي خسارت حاصل از تحليل ديناميكي و استاتيكي غيرخطي با يكديگر مقايسه مي‌شوند. همچنين عملكرد آيين‌نامه آبا و استاندارد 2800 در محدود نمودن خسارت وارد بر قابهاي خمشي بتن مسلح ارزيابي مي‌شود. به اين منظور تحليل ديناميكي و استاتيكي غيرخطي روي چندين قاب خمشي بتن مسلح تحت اثر هفت ركورد زلزله مناسب انجام شد. سپس خسارتهاي استاتيكي و ديناميكي با يكديگر مقايسه شدند. نتايج حاكي از اين است كه، معيار تغييرشكل‌ نسبي ارايه شده در استانداردهايي چون FEMA و ATC40 به دليل در نظر نگرفتن ظرفيت نهايي سازه‌ها نمي‌تواند به تنهايي ميزان خسارت وارد بر سازه‌ها را به خوبي منعكس كند. در حالي كه معيار پيشنهادي اين تحقيق كه بر اساس شكل-پذيري سازه‌ها مي‌باشد، خسارت وارد بر سازه‌ها را به طور مناسبي مي‌تواند پيش‌بيني نمايد. كليد واژه ها: خسارت، طراحي بر اساس عملكرد، تحليل ديناميكي، تحليل بارافزون، معيار تغيير شكل نسبي

Abstract According to the recently observed structural damages, the structures which have been designed upon existing seismic codes performed effectively in the life safety. However, the structural and economical damage was wide and unacceptable. This caused the criteria of codes to change towards the Performance Based Design (PBD). Determination and prediction of structural damage is one of the most important topics in the PBD and for this purpose, certain levels and limitations have been presented in the related standards. The main objective of this research is to evaluate the mentioned levels to decrease the structural damages. In this regard, damage indices resulting from nonlinear dynamic and static analyses are compared together. Also performances of Iranian concrete and 2800 codes in limiting damage to RCMRFs are evaluated. For this purpose, nonlinear dynamic and static analyses were performed on several reinforced concrete moment resisting frames subjected to seven appropriate earthquake records. Then dynamic and static damage indices were compared together. According to the obtained results, the drift criterion of FEMA & ATC40 do not show properly the structural damages due to ignoring the ultimate structural capacity while the proposed criterion in this research, which is based on the ductility of structures, can properly predict the damage to structures. Keywords: Damage; Performance base design;Dynamic analysis; Pushover analysis; Drift criterion