ارشديت، مفهومي گم شده در آموزش پرستاري ايران:مفهوم و كاربرد واژه‌هاي پيش‌رايزني و رايزني در آموزش پرستاري

Mentorship and Preceptorship: seniority-based education

در سال‌هاي اخير برنامه‌هاي رايزني و پيش‌رايزني كه گاهي تحت عنوان ارشديت نيز گفته مي‌شود، توانسته است در ارتقاي يادگيري فعال يعني انتقال يادگيري از محيط كلاس درس به محيط باليني به صورت عملكرد بهتر در مراقبت از بيمار و افزايش مهارت‌هاي شناختي، تصميم‌گيري، مشكل‌گشايي، ارزيابي و ارتباطي دانشجويان پرستاري كمك نمايد. مفاهيم رايزني و پيش‌رايزني اولين بار در سال 1987 در حرفه پرستاري براي توصيف مسووليت‌هاي پرستاران با تجربه در قبال دانشجويان پرستاري يا پرستاران جديد مطرح شد و براي اولين بار از اين مفاهيم در محيط باليني استفاده شد. با اين وجود اظهار مي‌شود كه فلورانس نايتينگل اولين مربي يا رايزن پرستاري بوده است(1). بورد ملي انگلستان و دپارتمان سلامت (And Department of Health English National Board) رايزني و پيش‌رايزني را به صورت «نقش‌هايي كه پرستار، ماما يا بازرس بهداشت در قالب آن به بررسي، نظارت، تسهيل يادگيري و ارزيابي دانشجويان درعرصه بالين مي‌پردازد»، تعريف نموده است(2).