تعيين نوع مناسب محتواي الكترونيكي براي برنامه‌هاي آموزش مداوم اينترنتي جامعه پزشكي در ايران

Determining the Best E-content Format for Online Continuous Medical Education in Iran

مقدمه: با توجه به تنوع محتوا در آموزش‌هاي مداوم اينترنتي، نياز به شواهد در مورد مقايسه انواع محتوا با هم وجود دارد. در اين مطالعه نوع مناسب محتواي الكترونيك براي اين برنامه‌ها براي جامعه ايراني تعيين شده است. روش‌ها: ابتدا نظرات اعضاي هيات‌علمي كه تجربه تدوين محتواي الكترونيك براي برنامه‌هاي آموزش مداوم را داشتند در مورد انواع شيوه‌هاي تدوين محتوا، در قالب پرسشنامه جمع‌آوري شد. بر اساس نتيجه به دست آمده، ?? محتواي آموزشي تدوين و به مخاطبان ارايه شد. بر اساس نتايج ارزشيابي اين برنامه‌ها از ديد مخاطبان، مقبوليت اين شيوه، مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: بين نمرات كسب شده براي انواع محتوا در پرسشنامه نظرسنجي اعضاي هيات‌علمي تفاوت معناداري وجود داشت (001/0p < ). از نظر ايشان «موارد بيماري تعاملي بر اساس الگوي حل مساله»، بيشتر از انواع ديگر منجر به بهبود عملكرد حرفه‌اي و افزايش علاقه مخاطبان شده و دسترسي مخاطبان به آن مناسب‌تر بود، هرچند از نظر ايشان تدوين اين نوع محتوا براي مولفين مشكل‌تر و زمان بر‌تر بود. ميانگين نمرات ارزشيابي مخاطبان از محتوا‌ها، در طيف ليكرت ? حالته با نمره‌دهي پنج تا يك،56/4 (65/0SD=) بود كه حاكي از مقبوليت اين روش براي اعضاي هيات‌علمي بود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد با توجه به لزوم مقايسه شيوه‌هاي مختلف يادگيري الكترونيكي با هم و نيز ارايه مدل‌هاي بومي در هر كشور، نتايج اين مطالعه مي‌تواند به متوليان طراحي و ارايه برنامه‌هاي آموزش مداوم اينترنتي در ايران كمك كند. اما مطالعات بيشتري بايد در مورد ارزشيابي پيامدهاي يادگيري اين نوع برنامه‌هاي آموزشي صورت گيرد.

Introduction: As there are different content formats for electronic Continuous Medical Education (e-CME) we need documented evidence for comparing them. In this study, we determined the proper e-content format for CME activities in Iran. Methods: We devised a questionnaire to gather the opinion of the faculty members who had the experience of e-CME content development about the proper e-CME content for Iranian medical society. Based on their opinion, we developed 20 e-CME contents and delivered them to the medical society. Learners’ evaluation of the contents provided us with the evidence for assessing the experts’ opinion. Results: There was a significant difference among scores that faculty members had given to different types of contents (P < 0.001). They believed that case-based interactive e-contents would improve learners’ performance and increase their interest more than other formats. But they declared that this kind of e-content development is more difficult and time-consuming than developing other types. Learners rated the programs as 4.56 (SD= 0.65) on the 1–5 Likert-type scale, which shows that they are satisfied with this e-content format Conclusion: Considering the need for comparing different e-learning strategies and developing national models, the results would help designers and providers of e-CME programs in decision making. But more studies should be performed to determine these programs’ learning outcomes.