استرس ناشي از محيط تحصيلي دندانپزشكي و شخصيت فردي در دانشجويان دانشكده دندانپزشكي رفسنجان

Dental Environment Stress and Studentsʹʹ Personality in Rafsanjan Dentistry School

مقدمه: محيط تحصيلي دندانپزشكي داراي زمينه‌هايي براي ايجاد استرس مي‌باشد، كه اين موضوع براي نظام آموزشي زيان‌آور است. اين مطالعه با هدف بررسي استرس درك شده از محيط تحصيلي دندانپزشكي و استرس ناشي از شخصيت فردي توسط دانشجويان دانشكده دندانپزشكي رفسنجان انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي، نمونه مورد مطالعه در سال 1388 به صورت سرشماري از كل دانشجويان دانشكده دندانپزشكي رفسنجان انتخاب شد. براي بررسي سطح استرس درك شده از محيط دندانپزشكي از پرسشنامه تعديل شده DES (Dental Environment Stress) و براي بررسي استرس ناشي از شخصيت فردي از آزمون چهارم پرسشنامه استرس كودرون استفاده شد. داده‌ها به وسيله آزمون‌هاي ANOVA, ، T-test و post hoc Tukey و ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: ميانگين كلي استرس برابر با 54/0±89/1 (بر مبناي حداكثر 4) محاسبه شد. بيشترين و كمترين ميانگين استرس درك شده به ترتيب مربوط به دانشجويان سال سوم 25/0±53/2 و سال اول29/0±54/1 بود. در بين حيطه‌هاي استرس‌زا بيشترين و كمترين ميانگين به ترتيب مربوط به حيطه كار كلينيكي83/0±39/2 و عوامل شخصي 53/0±06/1 بود. «كامل كردن ركوارمنت باليني» بيشترين ميانگين06/1±95/2 را در بين عوامل استرس‌زا به خود اختصاص داد. در كل تفاوت معناداري از نظر درك استرس محيطي بين دانشجويان دختر و پسر مشاهده نشد (05/0P < ). 8/84 درصد دانشجويان داراي شخصيت استرسي بودند. همچنين همبستگي بين ميانگين كل DES و استرس فردي وجود نداشت (17/0, r=54/0p=). نتيجه‌گيري: استرس در محيط دندانپزشكي، در كل از سطحي متوسط برخوردار است كه بيشترين استرس درك شده مربوط به حيطه كار كلينيك است. درصد زيادي از دانشجويان رشته دندانپزشكي از شخصيت استرسي برخوردارند ولي اين باعث نمي‌شود كه استرس محيط را نيز بيشتر درك كنند. با توجه به وجود بالاترين سطح استرس در بين دانشجويان سال سوم، توصيه مي شود اقدامات خاص براي اين دوره حساس از آموزش دندانپزشكي در نظر گرفته شود.

Introduction: Dentistry educational environment loads stress to the students.This can be harmful for educational system. The aim of this study was to investigate the stress perceived by the students in dentistry educational environment and the stress due to studentsʹ personality in Rafsanjan Dentistry School. Methods: In this cross- sectional study, the sample was selected from students of Refsanjan Dentistry school by census sampling in 2009. The Dental Environment Stress (DES) questionnaire was employed to assess perceived stress from dentistry environment, and the fourth part of Coudron stress questionnaire was used to investigate the stress due to students’ personality. Data were analyzed by ANOVA, Tukey post Hoc, T-test and Pearsonʹs rank correlation. Results: Mean score of stress was 1.89± 0.54 (out of 4). The highest and the lowest perceived stress means were for the third (2.53± 0.25) and the first year students (1.54± 0.29) respectively. Among stressful domains, clinical work (2.39± 0.83) and personal factors (1.06± 0.53) had the highest and the lowest means, respectively. The highest stress mean was for completing clinical requirements (2.95± 1.06). There was no significant difference in environmental perceived stress between male and female students (P > 0.05). Stressful personality was seen in 84.8% of students .There was no association between the means of DES and the studentsʹ stressful personality (r = 0.17, P = 0.05). Conclusion: The level of stress in Dentistry school is moderate with the highest level for clinical work. Although majority of dentistry students have stressful personality, it doesnʹt seem to increase the stress perceived by them due to dentistry environment. According to the highest level of stress in third year students, special interventions are recommended for this critical study year.