رابطه تصور از جسم خويشتن و سبك‌هاي مقابله با ميزان سلامت رواني در ميان زنان با نارضايتي از وزن در شهرستان رشت

چكيده نارضايتي از وزن و ظاهر فيزيكي يكي از نارضايتي‌هاي شايع در ميان زنان است. زنان با نارضايتي از وزن در معرض خطر بيشتري براي توسعه مشكلات درون فردي و بين فردي هستند. در شناسايي عوامل موثر در اين مشكل غير از عوامل اجتماعي- فرهنگي بايد به عوامل روانشناختي توجه شود. اين پژوهش با هدف بررسي وضعيت سلامت رواني اين گروه از زنان و تعيين رابطه دو متغير تاثيرگذار در رضايت از وزن (تصور از جسم خويشتن و راهبردهاي مقابله اي) انجام شد. بر اين اساس نمونه‌اي از 61 زن با نارضايتي از وزن به شيوه نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شد. ابزار‌هاي اين پژوهش عبارت از پرسشنامه سلامت عمومي، پرسشنامه سبك‌هاي مقابله‌اي و پرسشنامه روابط چند بعدي خويشتن- بدن بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با آزمون t تك نمونه اي، همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره انجام شد.نتايج اين مطالعه نشان داد سلامت روان در اين گروه از افراد پايين‌تر از حداقل نمره سلامت رواني است. در اين گروه از زنان ميزان استفاده از راهبردهاي مقابله‌اي هيجان محور از مساله محور بيشتر بود. بين تصور از جسم خويشتن و سلامت رواني در گروه مورد مطالعه رابطه مثبت وجود داشت و تصور از جسم خويشتن به تنهايي توانايي پيش بيني 57 درصد از واريانس سلامت روان را داشت (001/0 > p). يافته‌هاي اين پژوهش از اهميت تصور از جسم خويشتن در پيش بيني سلامت روان در زنان با نارضايتي از وزن حمايت مي‌كند