بررسي ميزان تاثير برنامه آموزش پياده‌روي برآگاهي، نگرش، عملكرد و كنترل متابوليك قند خون بيماران زن مبتلا به ديابت نوع 2

The effect of walking educational program on knowledge, attitude, performance, and blood sugar in women with type II diabetes

چكيده زمينه و هدف: امروزه نقش فعاليت فيزيكي در سلامتي جامعه و اثر آن در پيش‌گيري و كنترل بسياري از بيماري‌ها مطرح مي‌باشد. از اين رو پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان تاثير برنامه آموزش پياده‌روي بر آگاهي، نگرش و عملكرد بيماران زن مبتلا به ديابت نوع 2 انجام پذيرفت. روش‌ تحقيق: مطالعه حاضر يك كارآزمايي شاهددار تصادفي شده بود كه در آن 88 نفر از بيماران زن مبتلا به ديابت نوع 2 شركت داشتند. اطلاعات از طريق پرسش‌نامه و چك ليست و با استفاده از مصاحبه سازمان يافته در قبل و 3 ماه بعد از مداخله آموزشي جمع‌آوري گرديد و با استفاده از آزمون‌هاي 2? و t زوج و t مستقل آناليز شدند. يافته‌ها: قبل از مداخله، ميانگين نمره‌هاي آگاهي و نگرش در دو گروه مورد و شاهد، در سطح متوسط و ميانگين نمره عملكرد، پايين‌تر از حد متوسط بود. بعد از آموزش و 3 ماه پيگيري، ميانگين نمره آگاهي، نگرش و عملكرد در خصوص پياده‌روي صحيح و دقايق صرف شده جهت انجام پياده‌روي با شدت‌هاي متوسط و سنگين در گروه مورد به نحو معني‌داري افزايش و ميانگين قند خون ناشتا و هموگلوبين گليكوزيله به طور معني‌داري كاهش يافت (05/0 > P). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه اهميت آموزش پياده‌روي را در جهت افزايش آگاهي، نگرش و اتخاذ عملكرد صحيح در خصوص انجام پياده‌روي و كنترل بهتر قند خون بيماران زن مبتلا به ديابت نوع 2 نشان داد و با توجه به آن انجام پياده‌روي منظم در جهت كنترل شاخص‌هاي سلامتي اين بيماران توصيه مي‌شود.

Background and Aim: Physical activity is considered to be effective in prevention and modification of diabetes mellitus. This research aimed at identifying the effects of an educational program of walking training on outlook knowledge, attitude and performance of women with diabetes type II.Materials and Methods: In this intervention and quasi-experimental study, 88 women suffering from diabetes type II were enrolled. The tools for gathering data were a questionnaire and checklist completed via interview before and 3 months after training interference. Finally, data were analyzed using chi-square, t-test and paired t-test.Results: Before interfering, the mean score of knowledge and view in each two groups, case and control, was in average level and mean performance score regarding correct walking was less than average. After interference and 3 months of perseverance, the mean score of a wariness, view, and performance regarding the correct way of walking increased (P < 0.05); also the minutes spent on hiking with average and heavy extents in the case group increased significantly (P < 0.05); average blood sugar level before breakfast and glycoside hemoglobin was significantly reduced too (P < 0.05).Conclusion: The finding of this study show the importance of walking training toward increasing of knowledge, outlook, and correct performance concerning walking and better control of blood sugar of women suffering from diabetes type II. We recommend regular walking in these patients.