تاثير شوري و تنش آبي در آلودگي ريشه به Macrophomina phaseolina وتركيب يوني در شاخسار سورگوم

EFFECT OF SALT AND WATER STRESS ON ROOT INFECTION BY Macrophomina phaseolina AND ION COMPOSITION IN SHOOT IN SORGHUM

برهمكنش شوري و خشكي بر پيش آمودگيMacrophomina phaseolina ، تركيبات يوني و رشد سورگوم (Sorghum bicolor) در آزمون گلخانه اي (35?C-19) مطالعه گرديد. تيمارها شامل چهار سطح شوري (صفر، 1400، 2100و 2800 ميلي گرم NaCl در كيلوگرم خاك) و سه تنش خشكي (دورهاي آبياري 3، 7 و 10 روزه ) بودند. خاك آلوده به يكصد ميكرواسكلرت زنده جدايه خربزه M. phaseolina در گرم خاك و خاك غير آلوده در تمام تيمارها استفاده گرديد. از طرح بلوك هاي كاملاً تصادفي با چهار تكرار استفاده شد. گياهچه هاي شش هفته اي سورگوم بعد از انتقال به خاك آلوده و غير آلوده تحت تنش شوري و سپس تنش آبي اعمال گرديد. وزن خشك گياهان با افزايش شوري كاهش يافت كه در خاك شور بيشتر از خاك غير شور بود. افزايش دور آبياري خسارت شوري را كاهش داد. كلونيزه شدن ساقه و ريشه توسط M.phaseolina به طور معني داري با افزايش شوري تا 1400 ميلي گرم NaCl در گرم خاك افزايش يافت. برهمكنش شوري وM. Phaseolina موجب افزايش غلظت سديم و كلر در مقايسه با شوري به تنهايي گرديد اما رابطه معكوس با دورهاي آبياري داشت. غلظت پتاسيم برخلاف سديم و كلر بود. علايم بيماري تنها در دورهاي آبياري بالا ( 7 و 10 روز ) ظاهر گرديد. در نتيجه آلودگي بيشتر طوقه و ريشه با افزايش دور آبياري و غلظت NaCl تا 1400 ميلي گرم در كيلوگرم خاك مشاهده گرديد.

The interaction of salt and water stress to infect the roots by Macrophomina phaseolina, and affect the ion composition and growth of sorghum (Sorghum bicolor) was studied in a greenhouse experiment (19-35?C). Treatments consisted of 4 levels of salinity (0, 1400, 2100 and 2800 mg of NaCl kg-1 soil) and three water stress levels (3, 7 and 10 irrigation intervals). Infested soil containing 100 viable microsclerotia g-1 of a melon isolate of M. phaseolina and non-infested soil were used for all treatments. The experiment was arranged in a completely randomized design with four replications. Six-week-old sorghum seedlings after their transferring to infested and non-infested soil were exposed to salt stress, after which, water stress was started. Shoot dry weights were reduced by increasing salinity levels. This reduction was more pronounced in infested soil than in non-infested. Increasing irrigation intervals reduced salt injuries. Shoot and root colonization by M. phaseolina significantly increased by increasing salinity levels up to 1400 mg of NaCl kg-1 soil. Moreover, salinity and M. phaseolina interaction increased the concentrations of Na+ and Cl- compared to salt stress per se, but negatively correlated with increasing irrigation intervals. Concentration of K+ was in contrast with Na+ and Cl-. Also, disease symptoms appeared only in the highest irrigation intervals (7 and 10 days). Consequently, more infected crown and root were observed by increasing irrigation intervals and NaCl levels up to 1400 mg kg-1 soil.