جايگاه عقل در تربيت ديني از ديدگاه علامه طباطبايي

با توجه به تعريف انسان و هدف از آفرينش او در قرآن تربيت ديني غايت مند است. اين نوع تربيت، بر اساس آموزه هاي ديني داراي مباني، اصول و روش هاي خاص خود است. توجه به جايگاه و كار كرد عقل در تربيت ديني بر مبناي خردورزي، شايسته هر گونه تامل و بررسي است. به فعليت رسيدن جنبه هاي گونه گون اين نيروي خدادي، كه ما آن را به ترتيب عقلاني تعبير مي كنيم ياري كننده انسان در نيل به آن هدف غايي است. علامه طباطبايي از مفسراني است كه به تفكر و تعقل و نقش ويژه آن در تربيت انسان اهتمام خاصي داشته است. به نظر وي، تعريف قرآن از عقل، نيرويي است كه انسان ضمن بهره مندي از آن در دين به وسيله آن خواهد توانست به سوي حقايق معارف و اعمال صالحه راه بگشايد. به نظر اين مفسر نقش عقل در تربيت ديني كليدي است، اما در فرآيند تربيت تحت تاثير عواملي ممكن است دچار لغزش هايي گردد. در اين مقاله، راهكارهاي تحقق اين نوع از تربيت با عنايت به روش هايي مانند تعليم علم و حكمت، روش تهذيب نفس و ايجاد بسترهاي لازم براي بروز و ظهور تفكر بر اساس آراي علامه طباطبايي در تفسير الميزان مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است