وجود و اخلاق از ديدگاه علامه طباطبايي و دكتر مهدي حايري يزدي

يكي از مباحثي كه اخيرا در دنياي اسلام، منجر به پيدايش نظرات مختلفي شده، رابطه توصيف و تكليف، يا علم و ارزش است. در اين زمينه علامه طباطبايي با طرح ادراكات اعتباري ميان گزاره هاي اخلاقي و گزاره هاي وجودي يا حقيقي تفاوت قايل مي شود، در نتيجه «هست» بيروني را در اعتبار گزاره هاي اخلاقي موثر مي داند. اما چگونگي استنباط اين گزاره ها را روشن نمي كند، اما مهدي حايري يزدي گزاره هاي اخلاقي را از سنخ گزاره هاي حقيقي دانسته و بايد را در گزاره هاي اخلاقي، بياني از ضرورت مي داند كه چيزي جز وجود و تاكد آن نيست، اين مقاله علاوه بر تبيين ديدگاه اين دو متفكر، به داوري در انديشه آن دو نيز پرداخته و نقاط قوت و ضعف آنها را آشكار مي سازد.