ساختارشناسي مجموعه داستان هاويه

«هاويه» نخستين مجموعه داستان كوتاه ابوتراب خسروي است. به منظور دريافت شيوه نويسنده و تحليل داستان ها، به كمك روش ساختارگرايي تودوروف پس از استخراج پي رفت ها، ژرف ساخت داستان ها را تحليل كرده ايم. ژرف‌ساخت اين مجموعه مبتني بر مبارزه با زمان و مظاهر آن است. بررسي ساختار روايت ها نشان مي‌دهد نويسنده آگاهانه در پي آن است كه ژرف ساخت را در شيوه و ساختار روايت ها نيز بازتاب دهد و ميان روايت و ژرف ساخت تا حدّ ممكن تناسب ايجاد كند؛ در روايت هاي ساده و تك‌محور كه تركيب پي رفت ها زنجيره اي است نويسنده به كمك عناصر ديگر نظير ايجاد شك و تعليق، ژرف‌ساخت مبارزه با زمان را بازتاب مي‌دهد و در مواردي كه تركيب پي رفت ها تناوبي است با ايجاد حالتي دوري، ژرف ساخت مذكور را همخوان مي‌سازد. فقط داستان «هاويه آخر» داراي روايتي چندمحور است و روايتي واحد به چند شكل تكرار شده تا با اين تكرار، ژرف ساخت مقابله با زمان به منظور براندازي يا بي‌اعتبار كردن آن تداوم يابد.