ارزيابي كارايي شبكه عصبي مصنوعي در پيش بيني شاخص هاي كيفي ( BOD وDO ) آب رودخانه دره مرادبيك همدان

يكي از عوامل مهم توسعه در هر منطقه فراهم بودن منابع آب مناسب مي باشد. در اين راستا علاوه بر كميت، توجه به وضع كيفي آن نيز از اهميت شاياني برخوردار است. هدف از اين تحقيق كاربرد مدل شبكه عصبي پرسپترون چند لايه در مدل سازي شاخص هاي كيفي آب رودخانه ها است. در اين مطالعه از اطلاعات و داده هاي شامل 10 متغير كيفي ماهانه آب رودخانه دره مراد بيك همدان در طول يك سال و در شش ايستگاه براي مدل سازي اكسيژن مورد نياز بيولوژيكي (BOD) و اكسيژن محلول (DO) بعنوان شاخص هاي موثر بر كيفيت آب استفاده شد. كارايي مدل شبكه هاي عصبي توسط معيارهاي آماري ضريب همبستگي (R) ، ريشه مربع ميانگين خطا(RMSE) و ميانگين قدرمطلق خطا (MAE) مورد ارزيابي قرار گرفت. با ساختار شبكه بهينه براي مدل سازي BOD و DO ضريب همبستگي به ترتيب 986/0 و 969/0 و ريشه مربعات خطا به ترتيب 42/8 و 84/0 بدست آمدند. نتايج برآمده از اين مطالعه نشان دهنده كارايي مناسب شبكه عصبي پرسپترون چند لايه بعنوان تكنيكي برتر براي شبيه سازي تغييرات شاخص هاي BOD و DO مي باشد.