تاثير روش هاي فرآوري علوفه اسپرس بر قابليت هضم، تجزيه پذيري ، فراسنجه هاي خوني و شكمبه اي گاوهاي هلشتاين

چكيده اين پژوهش به منظور تعيين اثر غيرفعال كردن تركيبات فنوليك موجود در علوفه خشك اسپرس با استفاده از پلي اتيلن گليكول (وزن مولكولي 6000) و آب بر تجزيه پذيري ، قابليت هضم و فراسنجه هاي خوني و شكمبه اي گاوهاي هلشتاين انجام گرفت. از 3 راس گاو غيرشيرده هلشتاين بالغ چند بار زايش، در قالب طرح چرخشي متوازن و با 3 جيره غذايي و 3 دوره 17 روزه (10 روز عادت پذيري و 7 روز جمع آوري نمونه) استفاده گرديد. ميزان تانن هاي متراكم قابل استخراج علوفه شاهد 3/21 گرم بر كيلوگرم ماده خشك بود كه در اثر هر دو روش فرآوري بيش از 90 درصد كاهش يافت. فرآوري ها سبب افزايش معني دار قابليت هضم ماده آلي، پروتيين خام و ديواره سلولي و انرژي قابل متابوليسم علوفه اسپرس شد (05/0P < ). غلظت كل اسيدهاي چرب فرار در شكمبه و نسبت هاي مولي آنها تحت تاثير روش هاي فرآوري قرار نگرفت. فرآوري علوفه اسپرس توانست 2 ساعت پس از خوراك دهي به صورت معني داري سبب افزايش نيتروژن آمونياكي مايع شكمبه گردد (05/0P < ). ميزان گلوكز، اوره و كراتينين پلاسماي خون گاوها تحت تاثير فراوري ها قرار نگرفت. تجزيه پذيري ماده خشك علوفه اسپرس در حيوانات مصرف كننده علوفه فرآوري شده با پلي اتيلن گليكول نسبت به شاهد و فرآوري با آب بصورت معني داري بالاتر بود (05/0P < ). با توجه به نتايج حاصل از اين آزمايش مي توان عنوان كرد كه فرآوري علوفه خشك اسپرس با پلي اتيلن گليكول و آب به منظور كاهش تركيبات فنوليك سبب افزايش قابليت دسترسي مواد مغذي بخصوص نيتروژن شد. بين اين دو روش فرآوري، فرآوري با آب قابليت استفاده در شرايط عملي در دامداري هاي كشور را دارا مي باشد.