تاثير« عشق » بر كمال انسان از ديدگاه

Effect of Love on Man’s Perfection from the Viewpoint of EbnFarez and Mowlavi

در ميان مصطلحات و موضوعات عرفاني كه ابن فارض مصري « سلطان العاشقين » و مولانا بلخي بدان پرداخته‌اند، «عشق» از اهميّت بسياري برخوردار است و هرچند كه شرح‌هاي بسياري بر اشعار اين دو عارف گرا‌ن‌قدر ادب عربي و پارسي از سوي پژوهش‌گران و اديبان ژرف انديش نوشته شده امّا كاري درباره‌ي « تاثير عشق بر كمال انسان » انجام نشده و به صورت مستقل مورد بررسي قرار نگرفته است. دليل انتخاب موضوع مقاله و ضرورت بحث، از يك سو جاي‌گاه والاي عشق و از سوي ديگر ديدگاه اين دو عارف نامي در وادي عشق است كه معتقدند: عشق اكسيري براي تبدّل اخلاق و از بين بردن رذايل و اتصاف به فضايل اخلاقي و كمال انساني است. نظر به اين‌كه هدف اصلي پژوهش حاضر «تاثير عشق بر كمال انسان از ديدگاه ابن فارض و مولانا » مي‌باشد، نخست مفهوم عشق و سپس ديدگاه‌هاي هر يك از اين دو شاعر عارف مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است.

Of the mystic terms and topics that EbnFarez, the king of lovers, and MowlanaBalkhi have focused on, love is regarded to be very important. Although the poems of these two great mystics have been abundantly explained by Persian and Arab researchers, the effect of love on the perfection of man has not been independently studied. The present article focuses on the effect of love on the perfection of manfrom the viewpoint of EbnFarez and Mowlana. It defines love and analyses the viewpoints of these two great mystic poets.