بررسي استفاده از تغذيه جنيني جوجه هاي گوشتي به عنوان يك روش تغذيه اوليه

اين تحقيق به منظور ارزيابي قابليت تغذيه جنيني در جبران دسترسي دير هنگام جوجه هاي گوشتي به غذا و تاثير آن بر عملكرد و ويژگي هاي مورفولوژيك روده جوجه هاي گوشتي انجام شد. در روز 16 انكوباسيون، 400 عدد تخم مرغ بارور، وزن كشي شده و به 4 گروه آزمايشي با 4 تكرار و هر تكرار شامل 25 عدد تخم مرغ تقسيم شدند. طرح مورد استفاده به صورت فاكتوريل (2×2) در قالب طرح كاملا تصادفي بود. يك ميلي ليتر از محلول كربوهيدرات در روز 5/17 انكوباسيون به مايع آمنيوتيك تخم مرغ هاي بارور دو گروه تزريق شد و در دو گروه ديگر بدون تزريق هيچ ماده اي، مشابه گروه هاي تزريق شده عمل شد. پس از هچ، جوجه ها شمارش، وزن كشي و بلافاصله به سالن آزمايشي منتقل شدند. دو گروه آزمايشي تزريق شده و بدون تزريق، به مدت 12 ساعت از دسترسي به خوراك محروم شدند، در حالي كه دو گروه ديگر كه شامل تزريق شده و بدون تزريق بودند، از زمان ورود به سالن آزمايشي، به طور آزاد به خوراك دسترسي داشتند. در روز دوم پرورش، نمونه برداري از روده جهت بررسي مورفولوژيكي صورت گرفت. تزريق كربوهيدرات به داخل تخم مرغ هاي جوجه كشي، به طور معني داري موجب افزايش وزن جوجه هاي هچ شده و نسبت وزن جوجه هچ شده به وزن تخم مرغ جوجه كشي گرديد (01/0P < ). تزريق محلول كربوهيدرات توانست اثر منفي كاهش وزن سينه (05/0 > P) و ران (01/0 > P) ناشي از دسترسي دير هنگام به خوراك در سن 2 روزگي را مرتفع نمايد. دسترسي سريع تر به خوراك، موجب افزايش معني دار وزن بدن (01/0 > P) و خوراك مصرفي (05/0 > P) در دوره 21-1 روزگي شد، اما اين تاثير در دوره42-21روزگي وكل دوره مشاهده نگرديد. اثر تزريق كربوهيدرات بر وزن بدن وخوراك مصرفي در دوره هاي مختلف، معني دار نبود (05/0 < P). نحوه تزريق و روش تغذيه، تاثير معني داري بر ضريب تبديل خوراك نداشت (05/0 < P). تزريق كربوهيدرات ها و دسترسي سريع تر به خوراك موجب افزايش طول و مساحت پرزهاي روده در سن 2 روزگي شد (05/0 > P). بر اساس نتايج اين آزمايش، تزريق كربوهيدرات توانست بخشي از اثرات منفي محروميت غذايي در سنين اوليه را جبران نمايد، اما تزريق كربوهيدرات و گرسنگي اوليه كوتاه مدت بر عملكرد نهايي سويه گوشتي به كار رفته در اين آزمايش بي تاثير بود.