مقايسه ميزان پرولين عسل در شش استان شمالي و شمال غربي ايران

عسل، يك ماده غذايي ارزشمند شامل كربوهيدرات ها، آنزيم ها، آمينو اسيدها، اسيدهاي آلي، مواد معدني، تركيبات آروماتيك، پيگمان ها، موم ها و دانه هاي گرده است. قسمت اعظم آمينو اسيدهاي عسل را پرولين با ميزان 50 تا 85 درصد تشكيل مي دهد. پرولين، يك آنتي اكسيدان است. كمبود پرولين در بدن، موجب اختلال در ساختن كلاژن تاندون، استخوان و دندان مي شود. هدف از اين پژوهش، استفاده از ميزان آمينو اسيد پرولين در شناسايي عسل هايي با كيفيت بهتر بود. در اين پژوهش، 9 نمونه عسل طبيعي و بدون فرآوري از ايستگاه هاي كندوگذاري شش استان شمالي و شمال غربي ايران در اردبيل، مريوان، تبريز، طالقان، بويين زهرا، سد لار، سيراچال، روستاي اولي (شمال غرب تبريز، كيلومتر 30) و روستاي سفيدان (شمال غرب تبريز، كيلومتر 20) جمع آوري شد. عسل ها از نظر ميزان گلوكز، فروكتوز، pH، رطوبت، اسيدهاي آزاد و پرولين مورد بررسي قرار گرفتند. سنجش پرولين، به روش جذب سنجي با اسپكتروفتومتر در 510 نانومتر انجام شد. همه نمونه هاي عسل، با سه تكرار آزمايش شدند. نتايج حاصل، به روش تجزيه واريانس و آزمون مقايسه ميانگين دانكن با احتساب دامنه اطمينان 95 درصد با استفاده از نرم افزار SPSS ارزيابي آماري شد. نتايج نشان داد محدوده تغييرات پرولين در نمونه ها mg/kg538- 177 است. حداقل ميزان پرولين، در عسل «اردبيل» و حداكثر آن در عسل «سيراچال» مشاهده شد. همبستگي پرولين با pH، اسيديته آزاد، قندها و رطوبت در عسل تمامي مناطق، معني دار بود. پرولين در همه آن ها با رطوبت رابطه عكس داشت. بنابراين، با توجه به تنش هاي خشكي كه در بسياري از نقاط كشورمان وجود دارد، پرولين مي تواند به عنوان يك شاخص نسبي عسل هاي طبيعي ايران به كار آيد.