خوشه بندي بيوماركرهاي تمايز سلول هاي بنيادي به آستروسيت ها

به دليل ايجاد حجم عظيمي از داده هاي پروتيوميكي و نياز به روش هاي جديد تحليل نتايج آزمايشگاهي، تحليل جمعي پروتيين ها مي تواند علاوه بر صرف زمان كمتر، محققين را در شناسايي الگوهاي جديد در مجموعه داده ها ياري كند. تحليل خوشه اي يك روش آماري مطلوب و همچنين ابزاري است كه مي تواند در تحليل اين گونه داده ها مورد استفاده قرار گيرد. در اين مطالعه با استفاده از تكنيك هاي پروتيوميكي و آناليزهاي بيوانفورماتيكي، پروتيوم سلول هاي بنيادي طي فرآيند تمايز به آستروسيت مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. ژل هاي دو گروه نمونه (سلول هاي بنيادي و آستروسيت) با استفاده از نرم افزارهاي Progensis same spots و Flicker از نظر افزايش و كاهش بيان پروتييني و شناسايي پروتيين ها بررسي گرديد و سپس با استفاده از برنامه هاي آناليز پروتيومDAVID وPANTHER خوشه بندي جهت ايجاد يك رابطه منطقي بين داده هاي حاصل در اين فرآيند انجام گرديد. در طي اين تمايز 11 پروتيين شناسايي شد كه تعدادي از آن ها در مطالعات پيشين ارتباط معني داري با فرآيند تمايز برقرار كرده بودند و تعدادي پروتيين جديد نيز بدست آمد كه اين پروتيين ها مي توانند بيوماركرهاي ناشناخته اي براي فرآيند تمايز سلول هاي بنيادي به آستروسيت باشند. همچنين، نتايج نشان داد كه اكثر پروتيين هاي درگير در اين فرآيند در فضاي خارج سلولي و قسمت هاي بين سلولي وجود داشتند و از نظر عملكرد ملكولي، در دسته پروتيين هاي اسكلت سلولي و اتصالات سلولي قرار مي گيرند. بنابراين، خوشه بندي مي-تواند روش مطميني جهت جداسازي پروتيين ها در گروه هاي مجزايي بر اساس ميزان بيان با عملكرد بيولوژيكي باشد كه بدين طريق به محقق كمك مي كند تا بتواند بيوماركرها را در بين گروه عظيمي از پروتيين ها با منطق درست تري انتخاب نمايد.