تاثير چهار هفته بي تمريني پس از دوازده هفته تمرينات تداومي و تناوبي هوازي بر پروتيين واكنش دهنده با حساسيت C زياد در موش هاي صحرايي

The Effect of 4 Weeks of Detraining after 12 Weeks of Continuous and Intermittent Aerobic Training on High Sensitive C-Reactive Protein in Rats

هدف اين پژوهش، بررسي تاثير چهار هفته بي تمريني پس از دوازده هفته تمرينات تداومي و تناوبي هوازي بر پروتيين واكنش دهنده C با حساسيت زياد (HS-CRP) در موش هاي صحرايي (با وزن 93/4 ±625/325 گرم و سن 21 ماه كه دست كم سه ماه از اتمام دوران باروري آنها گذشته بود) بود. به همين منظور 80 سر موش صحرايي ماده مسن نژاد ويستار با ژنوم 14848 با شرايط وزني و سني مشابه انتخاب و به طور تصادفي به سه گروه اصلي تداومي، تناوبي هوازي و كنترل و ده زير گروه – هر گروه شامل 8 سر موش – تقسيم شدند. پروتكل تمريني ابتدا به مدت 12 هفته و هفته اي 5 جلسه و هر جلسه با سرعت و مدت تعيين شده اجرا شد. آنگاه پروتكل بي تمريني به مدت 4 هفته اجرا شد. خون گيري در سطوح پايه به دنبال 12 تا 14 ساعت ناشتايي در چهار مرحله با شرايط مشابه انجام و مقادير HS-CRP با روش ايمنوتوربيديمتريك و شاخص هاي كنترلي HDL-C ، LDL-C نيز به روش آنزيماتيك اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي آناليز واريانس و اندازه گيري هاي مكرر و آزمون تعقيبي (Post Hoc) شفه تجزيه و تحليل شد. نتايج اوليه پژوهش نشان داد مقادير HS-CRP هر دو گروه تمريني در شش هفته نخست كاهش غيرمعناداري داشته، اما با تداوم تمرينات تا هفته دوازدهم، كاهش معناداري رخ داده است. نتايج اصلي اين پژوهش حاكي از افزايش غيرمعنادار HS-CRP در هر دو گروه تمريني و افزايش معنادار در گروه كنترل طي چهارهفته بي تمريني است. آزمون آناليز واريانس و به دنبال آن آزمون تعقيبي شفه نشان داد كه اين تفاوت مقادير HS-CRP پس از 6 و 12 هفته تمرين و 4 هفته بي تمريني تنها بين دو گروه تمريني معنادار نيست. با توجه به اين نتايج مي توان گفت تمرينات تداومي و تناوبي هوازي موجب مهار پاسخ التهابي شده و مقادير اين شاخص طي دوره بي تمريني تحت تاثير نوع تمرين قرار نگرفته است.

The purpose of the present study was to determine the effect of four weeks of detraining after 12 weeks of continuous and intermittent aerobic training on high sensitive c-reactive protein (HS-CRP) in rats (325.6±4.93 grams and 21 months old and their fertility period expired 3 months ago). For this purpose, 80 female wistar rats with strain 14848 were prepared and divided into three groups: continuous, intermittent aerobic and control and ten subgroups (8 rats were assigned to each subgroup). The training protocol was performed for 12 weeks, 5 days a week with defined speed and duration. Then, the detaining protocol was performed for 4 weeks. The blood samples in the baseline were gathered after 12 to 14 hours of fasting in four phases. The HS-CRP was measured with immunoturbidimetric assay. Also, LDL-C and HDL-C were measured with enzymatic method. Data were analyzed via analysis of variance (ANOVA) and the repeated measure tests and post hoc test of Scheffe. The results showed that HS-CRP levels decreased insignificantly in the first six weeks and decreased significantly after 12 weeks. The main results showed that after 4 weeks of detraining, HS-CRP level in continuous and intermittent aerobic groups increased insignificantly and significantly in control group. ANOVA and Scheffe tests showed that HS-CRP difference after 6 and 12 weeks of training and 4 weeks of detraining was not significant only between the continuous and intermittent aerobic groups. It can be stated that continuous and intermittent aerobic training inhibits the inflammatory response and the training type did not affect the levels of HS-CRP during 4 weeks of detraining.