شناسايي نشانگرهاي ريزماهواره پيوسته با ژن هاي مقاومت به بلايت فوزاريومي سنبله در گندم

بيماري بلايت فوزاريومي سنبله كه عامل آن قارچ Fusarium graminearum است، يكي از بيماري هاي مهم گندم به شمار مي رود. اصلاح براي مقاومت به اين بيماري از طريق روش هاي كلاسيك، مشكل و مستلزم صرف هزينه هاي زيادي است. نشانگرهاي DNA پيوسته با ژن هاي مقاومت به اين بيماري مي توانند در تسريع برنامه هاي اصلاح ارقام مقاوم مفيد باشند. اين مطالعه به منظور شناسايي نشانگرهاي ريزماهواره پيوسته با ژن هاي مقاومت به اين بيماري در گندم اجرا شد. جمعيتي شامل 167 خانواده 2:3F، حاصل از تلاقي رقم ونگشويباي به عنوان والد مقاوم و رقم فلات به عنوان والد حساس به بيماري توليد شد. گياهان 2F و خانواده هاي 3F به همراه والدين براي مقاومت نوع 2 (مقاومت به گسترش بيماري درون سنبله) طي دو سال در گلخانه مورد ارزيابي قرار گرفتند. والدين و دو توده (بالك) حساس و مقاوم از گياهان 2F (شامل 15 گياه درهرتوده) توسط 341 نشانگر ريزماهواره غربال شدند. 125 نشانگر بين والدين چند شكل بود كه از بين آنها 16 نشانگر علاوه بر والدين، بين دو توده نيز چند شكلي نشان دادند. اين 16 نشانگر براي تعيين ژنوتيپ افراد دو توده (30 فرد) استفاده شدند اما تنها 8 نشانگر كه چند شكلي معني داري نشان دادند براي غربال جمعيت و تجزيه QTL مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه بر آن، 7 نشانگر ديگر نيز كه بر طبق نقشه هاي موجود با نشانگرهاي فوق پيوستگي داشتند براي غربال جمعيت و شناسايي QTL ها مورد استفاده قرار گرفتند. تجزيه داده هاي نسل2F ژنوتيپي سه QTL براي مقاومت به بلايت فوزاريومي سنبله روي كروموزوم هاي 2AL، 3BS و 3AS شناسايي شد. با ارزيابي خانواده هاي 3F، نشانگرهاي پيوسته با دو QTL كنترل كننده مقاومت به اين بيماري روي كروموزوم هاي 3BS و 2AL تاييد شدند. نشانگرهاي ريزماهواره پيوسته با اين QTL ها مي توانند درگزينش به كمك نشانگر براي مقاومت به بيماري بلايت فوزاريومي سنبله در گندم مفيد باشند.