تحليل نظام هاي ساختاري و شكلي حاكم بر معماري منظر ايراني (باتاكيدبرغالب اديان توحيدي ايران)

Analysis of the Structural and Formal Systems In Iranian Landscape Architecture

طبيعت كليت و مظهر تجلي و جود است مقام خاص و مقدسي دارد در باغ و در آن همه چيز در حال نظم و تعادل قراردارد در باغ طبيعت از پيش انديشيده شده، رابطه انسان و طبيعت را در نهايت هماهنگي نشان مي دهد. باغ به كمك اشكال منظم هندسي رابطه ميان طبيعت و دنياي درون به تصوير مي كشد. دراين ميان معماري منظرايراني مفهوم عرفاني و مذهبي طبيعت و نظم جهاني را منعكس و مفاهيم فضاها را مطرح مي كند معماري منظر ايراني آن فضاي سبز و منظم در واقع الگويي ابتدايي و قديمي است كه پيچيده ترين نيازهاي انسان ر ا بر آورده مي كند و علايم بيروني و قابل رويت از شكوهي دروني و غير قابل رويت ر ا عرضه مي كند و نظم و معنايي ابدي درتلاطم بحران دنيوي زندگي جاوداني علي رغم آرامش و هياهو را وعده مي دهد. اين مقاله با هدف تحليل نظام هاي ساختاري و شكلي حاكم بر معماري منظر ايراني و بسط و توسعه فرآيند تاثير-پذيري ساختار شكلي و مفهومي معماري منظر در ايران از مفاهيم مذهبي و غالب اديان توحيدي ايران شامل زرتشت و اسلام، به منظور ارتقا كيفي مصاديق معماري منظر تنظيم گشته است. روش تحقيق از نوع تحليلي- توصيفي و انتخاب پنج نمونه موردي از مصاديق باغ هاي ايراني و روش جمع آوري اطلاعات از نوع كتابخانه اي و ميداني توسط مشاهده نمونه هاي باقي مانده از مناظر ايراني از دوره زرتشت و اسلامي مي باشد. پس از تجزيه و تحليل نظام هاي ساختاري و شكلي حاكم بر معماري مناظر ايراني در نهايت چنين نتيجه مي شود كه كيفيت تاثير پذيري محيط مصنوع زيست بشر از مفاهيم مذهبي، به دليل غناي آموزه هاي هر مسلك توحيدي و تاثير شگرفي كه اين تاثير پذيري مي تواند بر افزايش كيفيت محيطي بگذارد، ضرورت بررسي پژوهشي اين جستار را به منظور تعيين فاكتورها و عواملي كه توجه به آ ن ها مي تواند سبب ارتقاي كيفي محيط در طرح ها و پروژه هاي دوران حاضر گردد، مشخص مي نمايد.