كاربرد مدل رگرسيون وزن دار فضايي(GWR) در بررسي روابط بين متغيرهاي فضايي در يك پهنه شهري، نمونه موردي: منطقه 7 شهرداري تهران

GWR Model Application in Investigation of Spatial Variables in an Urban District: Case Study of Region 7, Municipality of Tehran

شهرها محل اسكان افراد و برخوردار از ابعاد متعددي از جمله اقتصادي، اجتماعي و كالبدي هستند. روابط متقابل اين مولفه ها با كيديگر در قالب جريان هايي ظاهر مي شوند كه بر يكفيت محيط انسان ساخت از كي طرف و يكفيت زندگي انسان از طرفي ديگر موثرند. به همين دليل، بررسي اين روابط از حيث مقدار و جهت حايز اهميت است. تحليل هاي كلاسيك آماري همانند همبستگي و رگرسيون، از جمله روش هاي معمول براي اين منظور هستند. اما، از آنجا كه در اين روش ها، اطلاعات معمولاً در گستره وسيعي از فضا بررسي مي شوند، ضرايب خطاي ناشي از دخالت عامل فضا بالا بوده و نميتوان ادامه روند روابط را به صورت دقيق پيش بيني كرد يكي از روش هاي جديد براي دستيابي به دقت بالاتر در تحليل روابط متاثر از فضا، روش رگرسيون وزن دار فضايي است. اين روش براي نخستين بار در دهه اخير توسط فوترينگام 2، چالتون 3 و برانسدون 4 اساتيد دانشگاه هاي بريتانيا معرفي گرديد. روش رگرسيون وزن دار فضايي، كاربردهاي متنوعي از جمله آشكار كردن و تحليل متغير ها در مقياس محلي دارد، و در تحقيقات مرتبط با فضا در رشته هايي همانند برنامه ريزي شهري و منطقه اي، محيط شناسي، ژيوماتيك، جغرافيا و ... مورد استفاده قرار گرفته است. در اين مقاله سعي شده است تا نتايج حاصل از تحليل تراكم شهري با مدل رگرسيون وز ندار فضايي در منطقه 7 شهرتهران معرفي گردد. ميزان تراكم ساختماني و تراكم جمعيتي در منطقه 7 تهران به كمك برخي ازمتغيرهاي اجتماعي- اقتصادي همانند قيمت زمين، سطح سواد و سطح اشتغال در سطح محلي و به تعداد 1200 بلوك شهري پيش بيني گرديده است. به منظور پي بردن به دقت و اهميت رگرسيون وز ندار فضايي، خروجي حاصله از اين مدل با خروجي بدست 5 به صورت گراف كيي و عددي مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج اين مقايسه، بيانگر (OLS) آمده از رگرسيون معمولي دقت بالاتر و برتري نسبي روش رگرسيون وزن دار فضايي در تحليل تراكم شهري است.