پديدارشناسي در عمل آموختن از تحليل پديدارشناختي پالاسما از ويلا مايرآ

Phenomenology in Praxis Learning from Pallasmaa’s Phenomenological Interpretation of Villa Mairea

اگر چه پديدارشناسي تعبيري فلسفي است كه از سوي فيلسوفان شرح و بسط يافته است. اما، "پديدارشناسي چونان روش" از سوي نظريه پردازان و معماران، مورد توجهي ويژه قرار گرفته است. تا جايي كه مي توان به "ادبيات پديدارشناسي معماري" اشاره كرد. مجموعه وسيعي از تحليل ها، نظريه پردازي ها، و تفسيرهاي پديدارشناختي، از سوي معماران و نظريه پردازان معماري در پنجاه سال اخير نگاشته شده است. در اين ميان، يكي از پرسش هاي كليدي آن است كه چگونه مي توان از يك سو تفكرات فلسفي صرف را به حوزه عمل و نظر معماري وارد كرد، و از ديگر سو، پديدارشناسي را در عمل، جهت تحليل آثار معماري و خوانش محيط به كار گرفت؟ براي پاسخ به پرسش دوم، شايد بهترين منبع ارجاع به نوشته هاي محققاني باشد كه پيش تر در اين راستا گام برداشته اند، و به تحليل پديدارشناختي آثار معماري پرداخته اند. اما علي رغم دامنه گسترده ادبيات پديدارشناختي معماري، تحليل هاي قابل توجه پديدارشناختي، چندان گسترده نيستند، و اين امر خود حكايت از آن دارد كه اين حوزه نيازمند كار و تمركز بيشتري است. اين مقاله بر آنست تا با تكيه بر آراي يوهاني پالاسما، معمار و نظريه پرداز معماري معاصر، كه آثار وي در عرصه پديدارشناسي معماري، تاثيري به سزا در گسترش اين قلمرو داشته است، به بازخواني يكي از تحليل هاي برجسته وي تحليل ويلا مايرآ، اثر آلوار آلتو بپردازد. در اين راستا ابتدا وجوه عمده نظريه پديدارشناسي وي معرفي خواهد شد، و سپس با مروري بر تحليل فوق، نحوه كاربست نظريه پديدارشناسي وي و توانمندي هاي آن مورد توجه قرار خواهد گرفت.