نورپردازي شهري و روش هاي آن*

Urban Lighting and the Techniques

طراحي شهري فعاليتي است ميان رشته اي كه هدف اصلي آن خلق و احياي كيفيت محيط شهري است. دامنه فعاليت اين حرفه محدود به اوقات روز نمي شود و شب هنگام را نيز دربر مي گيرد. با توجه به اينكه شهرهاي امروزي تبديل به مكان هايي شبانه روزي شده اند، ضرورت توجه به كيفيت محيط شبانه از سوي طراحان شهري امري بديهي است. نورهاي مختلفي كه از طريق نورپردازي، شب هنگام عناصر شهري را روشن مي سازد، بسته به آنكه با چه رنگي، از چه جهتي و با چه شدتي تابيده شود، تاثيرات كيفي متفاوتي در فضا ايجاد مي كند. لذا، منظر شبانه به عنوان جزيي جدانشدني در طراحي فضاهاي شهري بايد به طور همزمان با ساير بخش ها توسط طراحان شهري مورد طراحي قرار گيرد. در غير اين صورت دخالت صرف مهندسين روشنايي ممكن است تهديدي براي شخصيت فضا محسوب گردد. البته طراحان شهري به عنوان متوليان كيفيت محيط به منظور دخالت در اين امر نيازمند كسب حداقل دانشي در ارتباط با نورپردازي شهري مي باشند. آگاهي از ابزارها و روش هاي نورپردازي شهري نخستين گام در جهت دخالت طراحان شهري در امر نورپردازي است. پژوهشگران اين مقاله جهت اطلاع از انواع روش هاي نورپردازي، به بررسي و جمع بندي اطلاعات منابع مختلفي كه تاكنون در ارتباط با انواع روش ها و تكنيك هاي مختلف نورپردازي اظهار نظر كرده ، پرداخته اند. نتايج اين مطالعات حاكي از آن است كه به طوركلي انواع حالت هاي نورپردازي ناشي از تغيير سه مولفه اصلي نورپردازي يعني هدف نورپردازي، ويژگي هاي منبع نور و موقعيت آن مي باشد. در هر طرح نورپردازي شهري بسته به اينكه چه عنصري از فضا به چه نوع نوري و از چه زاويه اي نورپردازي شود، كيفيت و حالت متفاوتي ايجاد مي شود كه آشنايي با آنها توسط طراحان شهري امري ضروري است. اين مقاله به بررسي انواع حالت هاي نورپردازي شهري و موارد كاربرد آن پرداخته و با ارايه نمونه اي موفق از طرح هاي نورپردازي شهري، بهترين روش نورپردازي را معرفي نموده است.