بررسي قدرت تصاوير راديوگرافي Conventional و ديجيتال اسكن شده در تشخيص پوسيدگي پروگزيمال (in vitro)

Diagnostic power of conventional and digitized radiographs in detecting proximal caries

خلاصه: سابقه و هدف: يكي از مشكلات دندانپزشكان تشخيص پوسيدگي پروگزيمال دندان‌ها است. راديوگرافي بايت وينگ مرسوم‌ترين روشي است كه علاوه بر معاينه‌ي باليني در تشخيص پوسيدگي پروگزيمال به كار مي‌رود. روش ديگري كه مي‌توان توسط آن به تشخيص پوسيدگي‌ها (به خصوص پوسيدگي پروگزيمال) دست يافت، استفاده از سيستم ديجيتال است كه به وسيله‌ي اسكنر معمولي و دوربين ‌ديجيتال انجام‌پذير است. هدف از مطالعه حاضر، مقايسه‌ي قدرت تصاوير راديوگرافي Conventional و ديجيتال اسكن شده در تشخيص پوسيدگي پروگزيمال مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين تحقيق تعداد40 دندان مولر دايمي خارج شده از انسان، انتخاب شد. حفراتي توسط فرز روند 2/1 D&Z زير محل contact point ايجاد گرديد، سپس حفره‌ي ايجاد شده به وسيله‌ي فرزهاي روند 1، 2، 3 و 4 بر روي 40 سطح پروگزيمال دندان عميق‌تر و عميق‌تر شد. راديوگرافي بايت وينگ به عمل آمد و هركدام از كليشه‌ها توسط دوربين ديجيتال سوني سايبرشات DSC-W200 با 3 رزولوشن 6، 9 و 12 Mp ديجيتايز شدند. 4 نفر راديولوژيست فك و صورت به مشاهده‌ي راديوگرافي‌هاي تهيه شده از راديوگرافي Conventional و دوربين ديجيتال پرداختند. يافته‌ها: در تشخيص به روش بايت وينگ ميانگين حساسيت 5/97 و ميانگين ويژگي 25/91، در تشخيص با دوربين ديجيتال رزولوشن 6 ميانگين حساسيت 125/98 و ميانگين ويژگي 75/88، رزولوشن 9 ميانگين حساسيت 62/95 و ميانگين ويژگي 25/91، رزولوشن 12 ميانگين حساسيت 75/88 و ميانگين ويژگي5/92 بود.از تست Cochrane Q استفاده شد. اختلاف معناداري بين نتايج ديده نشد.( ) نتيجه‌گيري: مي‌توان جهت ديجيتال كردن تصاوير راديوگرافي اعم از داخل و خارج دهاني و ذخيره‌سازي آن‌ها در رايانه و مشاهده‌ي آن‌ها در هر زمان ممكن و ارسال آن به نقاط ديگر از دوربين ديجيتال استفاده كرد.

backgorund and aim one of the dentists problems is the identification of proximal caries B.W radigraph is the most traditonal method that is used in proximal caries detection another method can be usded caries identification (especially) in proximal caries is the using of digital system that carry out by traditonal scanner & digital camera. its aim in vitro study was the comparison between the diagnostic power of conventional and digitized radiogrphs in detecting proximal caries. Methods and Materials: 40 extracted molars were selected. Cavities were prepared by 1/2 round bur D&Z under contact point. Then cavities were become deeper and larger by 1,2,3 , 4 round burs on 40 proximal surfaces of dentals . B.W radiographs were taken and digitized by a digital camera DSC-W200 Sony cyber-Shot with 6,9 12 MP the conventional and digitized radiographs were observed by 4 experienced radiologists. Results: the mean of sensitivity in B.W method is 97.5% the mean of specificity is 91.25% in detection by digital camera with resolution 6MP the mean of sensitivity is 98.125% the mean of speccificity is 88.75% with resolution 9MP the mean of sensitivity and specificity are 98.75% 92.5% . No significant differences were showed between them. Conclusion: This study showed, digital camera can be used for digitizing conventonal radiogrphs, saving in computer, observing when ever adn sending to a far place