سرواپيدميولوژي توكسوپلاسموز در استان كرمانشاه (81-1380)

Epidemiology of toxoplasmosis in Kermanshah province

سابقه و هدف : توكسوپلاسموز، يكي از مهم‌ترين بيماري‌هاي عفوني انسان و دام مي باشد كه در سراسر دنيا گسترش دارد. با توجه به اينكه ميزان فراواني آلودگي به شرايط جغرافيايي، عادات تغذيه‌اي و تماس با گربه‌ها بستگي دارد و از طرفي، مطالعه كافي در مورد اپيدميولوژي اين بيماري در استان كرمانشاه انجام نگرديده است، ضرورت تحقيق حاضر مطرح گرديد. مواد و روش‌ها : اين تحقيق به روش توصيفي روي 1837 نفر انجام پذيرفت. ابتدا با مراجعه به دفاتر ثبت آماري موجود در مركز بهداشت استان كرمانشاه به روش تصادفي، 76 خوشه شامل 47 خوشه شهري و 29 خوشه روستايي، مشخص گرديد كه از هر خوشه 25 نفر انتخاب شد و با مراجعه به منازل آن‌ها و تنظيم پرسشنامه، خون‌گيري به عمل آمد. با استفاده از روش IgG – ELISA تمام افراد ارزيابي شدند كه شامل 761 نفر مذكر ( 42/41 % ) و 1076 نفر مونث ( 58/58 % ) بودند. يافته‌ها: 3/36% افراد داراي عيار مثبت، 9/2 % مشكوك و 8/60 % در محدوده منفي بودند. در افراد مذكر 2/32 % نسبت به توكسوپلاسموز مثبت، 5/2 % مشكوك و 3/65 % منفي و در گروه مونث 3/39 % مثبت، 2/3 % مشكوك و 5/57 % منفي بودند. كمترين آلودگي در گروه سني 9-0 سال ( 7/16 % ) و بيشترين آلودگي در گروه سني 39-30 سال (3/48 % ) بود. در گروه شغلي آزاد ( 1/45 % ) و گروه زنان خانه‌دار ( 5/44 % ) بالاترين درصد آلودگي مشاهده شد. بيشترين ميزان آلودگي مربوط به شهرستان پاوه ( 5/54 % ) و كمترين ميزان، مربوط به شهرستان هرسين ( 2/7 % ) بود. بحث : اين مطالعه نشان داد كه 3/36% از نمونه‌هاي استان، حاوي عيار مثبت از نظر توكسوپلاسما ست كه از لحاظ فراواني، تفاوت‌هايي با ساير مناطق كشور ديده مي شود كه ممكن است به علت تفاوت آب و هوايي، رژيم غذايي، تماس با گربه و وضعيت بهداشتي و غيره باشد.