اثر برخي از خصوصيات توپوگرافي بر تنوع گياهي (مطالعه موردي: مراتع استپي ندوشن يزد)

حفظ تنوع گونه اي يكي از اهداف اصلي مديريت اكوسيـستم است و با اندازه گيري تنوع و بررسي توزيع گونه ها مي توان توصيه هاي مديرتي لازم را ارايه نمود. در اين تحقيق اثر شيب، ارتفاع از سطح دريا و جهت بر تنوع، غنا و يكنواختي گونه هاي گياهي در مراتع اسثپي ندوشن يزد مورد بررسي قرار گرفت. روش نمـــــونه برداري سيستماتيك-تصادفي بود و اندازه پلات‌هاي نمونه برداري براساس روش سطح حداقل تعيين گرديد. براساس نتايج، ارتفاع از سطح دريا بر تنوع، غنا و يكنواختي گونه هاي گياهي منطقه تاثير معــني داري داشت و دامنه ارتفاعي مياني (2600-2400 متر) تنوع، غنا و يكنواختي بالاتري داشتند. به طوري كه شيب دامنه نيز تنوع و غناي گونه اي را به طور معني داري تحت تاثير قرار داد و شيب هاي زياد (50-30 درصد) بالاترين تنوع و غناي گونه اي را به خود اختصاص دادند. البته جهت دامنه تاثير معني داري بر شاخصهاي تنوع زيستي نداشت.

One of the main objectives of ecosystem managements is preservation of diversity. By measuring the diversity and evenness of the species, the necessary management recommendations will be presented. In this research, the effect of slope, aspect and elevation on richness and evenness of plant species were evaluated at steppe rangelands of Nodushan, in Yazd province. Systematic random sampling method was applied and the size of plot was determined by minimal area. The results showed that elevation had significant effects on diversity and frequency of species and moderate elevation ranges of 2400- 2600 had higher richness and evenness. Slope range had also significant effects on diversity and frequency and high slopes (30- 50%), had the highest diversity. Aspects had no significant effects on indices of diversity.