تاثير هشت هفته تمرين حركات موزون برغلظت كورتيزول، تستوسترون بزاقي و خلق و خو در زنان غير فعال

The Effects of Repeated Aerobic Dance with Different Durations on Salivary Cortisol, Testosterone and Mood of Inactive Women

پژوهش حاضر با هدف بررسي طول دوره حركات موزون بر غلظت كورتيزول وتستوسترون بزاقي، خلق وخو در زنان غير فعال انجام گرفت. به اين منظور در يك كار آزمايشي نيمه تجربي19زن متاهل غيرفعال با روش نمونه گيري هدفمند در دسترس به عنوان آزمودني انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه تمرين حركات موزون(12نفر) وكنترل(7نفر) تقسيم شدند. ميانگين سني آزمودني ها 3±30 سال و قد 1/5±167سانتي متر، وزن 4/7±5/65 كيلوگرم محاسبه شد. برنامه گروه حركات موزون 8 هفته تمرينات منظم ريتميك هوازي با شدت 120 ضربه مترونوم كه در طول دوره ثابت بود. درجلسه اول 20 دقيقه تمرين حركات موزون انجام شد و هر چهار جلسه 10 دقيقه به مدت آن افزوده شد. هر دو هفته يك بار 6 ميلي ليتر بزاق تحريك نشده قبل و پس از تمرين(هرچهارجلسه يك بار)از آزمودني ها گرفته شد. غلظت كورتيزول و تستوسترون بزاقي به روش الايزا، خلق وخو با پرسشنامه برمزدرآغاز، ميان و پايان دوره سنجيده شد. براي تجزيه و تحليل آماري از نرم افزار SPSS نسخه 18 در تحليل واريانس يكطرفه با اندازه گيري هاي مكرر و ضريب همبستگي اسپيرمن در سطح معني داري 05/0 P < استفاده شد. نتايج نشان داد غلظت سطوح استراحتي و پس از فعاليت تستوسترون كاهش معني دار يافت (05/0P < ). درحالي كه سطوح استراحتي و پس ازفعاليت كورتيزول به صورت معني داري افزايش يافت (05/0P < ). بين تستوسترون با خلق وخو در جلسه اول و همچنين بين سطوح پس از فعاليت كورتيزول و خلق وخو در جلسه شانزدهم همبستگي مشاهده شد(05/0P < ). به علاوه از بين اجزاي شش گانه خلقي، تنها دراغتشاش فكري و تنش كاهش معني داري مشاهده شد(05/0P < ). در نتيجه مي توان گفت پاسخ هورموني تابعي از طول دوره تمرين حركات موزون است. با در نظر گرفتن تغييرات هورموني و همچنين كاهش تنش و اغتشاش فكري متعاقب تمرين حركات موزون، بر مبناي همين مسيله به زنان غيرفعال توصيه مي شود تا از محاسن فيزيولوژيكي و رفتاري آن بهره ببرند.